Wanneer ik onvoorwaardelijk van mijzelf
kan houden, laat ik alles los.
Dan heb ik geen oordeel meer over mijzelf.
Waarom zou ik?
Ik ben goed, zoals ik ben.
Ik ben een kind door God geschapen.
Doet die zijn werk niet goed?
Stel ik zelfs daar mijn voorwaarden aan?
Ik ben die ik ben.
Niet voor niets.
Ik kom doen wat ik te doen heb.
Ik voel als een stukje in de wereldwijde
puzzel.
Alles is verbonden.
Ook al hebben de stukjes elkaar nog
niet gevonden.
Alles is volmaakt, al heb ik het misschien
zelf nog niet zo gezien.
Wanneer IK het nog niet zo gezien heb,
wil het niet zeggen dat het ook niet volmaakt
is.
Wie ben ik om een oordeel of een voorwaarde
uit te spreken?
Waarom geloof ik niet in de uniekheid
van het AL.
Het is mij vaak verteld.
Ik heb het dikwijls gevoeld.
Dus waarom zou ik anders denken
dan mijn voelen?
Ik ben een uniek geschapen mens.
Die volgens beeld en gelijkenis is
geschapen.
Wanneer ik denken en voelen op
elkaar afstem, dan kom ik naar weten.
Dan weet ik dat ik uniek ben.
Hoe kan je niet van een uniek mens
houden?
Wanneer ik tot dat besef ben gekomen,
dan voel ik dat ik on-voorwaardelijk
van mijzelf kan houden.
Dan vallen de
kwartjes waar ik zo lang
naar op zoek was.
Dan voel ik een warme deken om
mij heen.
Dan weet ik dat ik geleid word.
Dat weet ik…….
Dan gaat mijn hart open en kan ik
de liefde in en voor mijzelf voelen
stromen.
Dan…. is er vrede in mijn hart.
Dan vallen de stukken op hun plaats.
Dan is die eindeloze zoektocht tot
stilstand gekomen.
Dan mag ik
zijn die ik ben.
Dan zal ik geen oordeel meer hebben
over mijzelf.
Dan voel ik de
rust en de liefde.
De vrede en de zachtheid komt over mij.
Ik ben licht
Ik ben liefde
ik ben.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
