Duizenden jaren hebben wij geleefd
vanuit onze ratio.
Was er een probleem?
Dan werd daar diep over nagedacht.
Wij waren “vergeten” dat wij een
totale mens waren.
Ons gevoel liet zich regelmatig voelen.
Pijn in onze buik.
Pijn in onze maag….
Wij kennen het allemaal.
Onze innerlijke stem wilde gehoord
worden.
Door de transformatie zijn wij in een
versnelling geraakt.
Onze gevoelskant wil gehoord worden.
Ons innerlijke kind wil weer mee
doen en niet op een achteraf bankje
moeten zitten.
De mens voelt dat hij/ zij een totaliteit
is, die verbonden is aan de Bron.
Wij zijn geschapen naar beeld en gelijkenis.
Het was de kerk die dat niet wilde
uitdragen.
Onderdrukking, wat de mens niet eens
meer begreep.
De mens volgde, met alle gevolgen
van dien.
Nu is dat voorbij.
De nieuwe mens dient zich aan.
Zo vreemd.
Zo vertrouwd.
Het zijn tegenstrijdige gevoelens.
Het oude, niet altijd fijn, maar wel bekend.
Het nieuwe, nog niet vertrouwd, maar
wel gekend.
De nieuwe mens gaat eindelijk op zijn
eigen, beide benen staan.
Daardoor voelt hij/ zij de verbinding
tussen het hogere en het aardse.
Het Al wordt voelbaar.
Het Al wordt geïntegreerd.
De energie ondersteunt dit proces.
Je kan het liefdevol met je innerlijke
kind leren spelen.
Dat nieuwe plan dat zich aan het
ontvouwen is.
Je zal merken dat wanneer je dat spelend
doet, je er plezier in begint te krijgen.
Zo maak je de overstap heel gemakkelijk.
De zwaarte valt van ons af.
Het licht is verbonden.
Het laat ons voelen.
Het laat ons zien.
Voel dat jij al veel meer de nieuwe
mens bent dan je dacht.
Je oude/ nieuwe vaardigheden dienen
zich in hoog tempo aan.
Zie jezelf als die oude indiaan die in
de groep zit.
Zij delen hun kennis.
Zij komen samen tot wijsheid.
Oud en jong.
Jong en oud.
Alles is verbonden.
Wij voelen het.
Het is duidelijk.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
