Leven vanuit on-voorwaardelijke liefde

Wanneer wij leven vanuit ons denken,

dan leven wij vanuit beperking.

Wanneer wij leven vanuit ons hart,

dan leven wij in verwondering.

Dan voelen wij dat er geen grenzen zijn.

Dan komt de nieuwsgierigheid van ons innerlijke kind tot leven.

Dan bloeit de bloem open, die wij zijn.

Dan is er geen begin en geen einde.

Dan is het wat het is.

Dan is alles verbonden aan het NU.

Leven is moeilijk.

Leven verandert op slag, wanneer wij ons piekeren los laten.

Wanneer wij gaan voelen en leven vanuit ons hart,

dan voelen wij wat het allemaal voor ons betekent.

Dan weten wij onmiddellijk dat het allemaal met ooit eerdere

ervaringen te maken heeft.

Dan voelen wij onze vorige levens tot leven komen.

Dan lopen wij in het NU van ooit.

Dat is ZO eenvoudig.

Het is ons denken dat geen bepaling kan doen in oneindigheid.

Het is ons denken dat vaste voet aan de grond wil voelen.

Het is ons hart dat ons het gevoel geeft dat wij deel uitmaken

van wat ooit was.

Cirkels worden gesloten.

Wat ooit was, zal zijn.

Waarom?

Omdat er in de energie niets verloren kan gaan.

Onze oude wijsheden en kennis beginnen weer te ontwaken.

Zij worden aangeprikt vanuit het kristallijne licht.

Er komen schitteringen tot leven van het leven dat ooit was.

Het verbindt zich met ons en de overeenkomstige trillingen

zoeken elkaar op en vormen vernieuwde verbindingen.

Wij zijn die wij waren.

Wij zijn die wij zijn en dat is één en hetzelfde.

Wij veranderen van vorm, maar niet van inhoud.

Het is ons denken dat ons in vakjes wil stoppen.

Heb je dit, dan ben je dat.

Hoe kan een mens zo beperkt spreken over de zielen die nu

op aarde zijn.

Wij zien maar een klein deeltje van elkaar.

Kijken wij in de ogen van de ander, dan gaan de harten resoneren.

Dan kunnen wij geen woorden vinden voor wat wij daar ervaren.

Dan worden wij gezogen naar de tijd van ooit.

Die tijd zal er altijd zijn.

Laat je beperkingen los en leef in de vrijheid die er altijd is.

Je bent niet in een vakje te stoppen.

Je bent geschapen naar het beeld en gelijkenis van de Schepper.

Wie zijn wij om te bedenken dat er “fouten” zijn gemaakt.

Daar hebben wij een van de grootste misvattingen die de mens

ooit heeft kunnen bedenken.

Daarmee werden wij een oneindig doolhof binnen gestuurd.

Ons denken kon geen mogelijkheden vinden om aan dat doolhof

te ontsnappen.

Nu voert ons hart ons terug naar die hoge kristallijne energie.

Bedachte delen van onszelf, vallen van ons af.

Wij zijn die wij ooit waren en het juk dat ons op de schouders

werd gelegd, valt uiteen.

De vrijheid voelt vreemd aan.

Een dier dat altijd aan de ketting heeft geleefd, kan zijn leefruimte

niet gemakkelijk uitbreiden.

Wij gaan voelen dat wij vrij zijn van hetgeen wij ons opgelegd

kregen.

Alles valt uiteen, alles staat in een ander licht.

Doordat alles verandert in onszelf, verandert alles buiten ons zelf.

Een andere wereld begint in ons zelf.

Het leven is een gang van eb en vloed.

Het is een komen en gaan van ervaringen.

Wij zijn onze eigen scheppers en voelen nu hoe wij daarin kunnen

leven.

Alles voelt anders en dat is precies de bedoeling.

Maak geen vergelijkingen, ze zullen altijd mank gaan.

Voel in het NU en voel dat het verbonden is met ooit.

Je bent grootser dan je kunt bedenken.

Leef vanuit het hart verbonden aan die on-voorwaardelijke liefde.

Je voelt het, je weet het.

Namasté

Ik zie het licht

Martha Krul

Aanraken en aangeraakt worden

Wij komen steeds verder naar onze eigen heelheid.

Onze linker en rechter hersenhelft hebben elkaar gevonden.

Nu begint er in onszelf een vernieuwde dans te ontstaan.

Onze linker kant herkent de rechterkant.

Na een periode van elkaar bekijken, voelen die beide kanten

nu dat ze tot elkaar aangetrokken zijn.

Zij begrijpen wat wij langzaam zelf gaan begrijpen.

Je bent ieder afzonderlijk belangrijk.

Samen weten wij meer en dat doet helemaal niets af aan de mens

die wij zijn.

Door elkaar te omarmen, kan alles zich openen.

De mens omarmt beide kanten van zichzelf.

Het vrouwelijke en het mannelijke komt tot heelheid.

De man kan zich daardoor openen en kan naar heelheid.

De vrouw mag zijn wie ze is en kan gaan stromen.

De onderdrukte delen in onszelf komen aan de oppervlakte

en mogen gezien en gevoeld worden.

De mens is geschapen om te functioneren vanuit een totaliteit.

De mens heeft zich laten misvormen en heeft het daardoor met

minder dan de helft van zichzelf “moeten” doen.

Mannen mochten niet huilen en niet met poppen spelen.

De vrouw moet aan het aan-”recht”.

Hoe kan je de mens uit zijn kracht halen?

Hoeveel strijd heeft dat opgeleverd?

Nu spreekt het universum open en vrij via ons hart en komen

wij terug in onze zuivere oorsprong.

Het oude wordt het nieuwe.

Het oude was er altijd, maar het werd ontdaan van zijn zuivere

kracht.

Nu is er de onvoorwaardelijke liefde die alles verzacht.

De mannen mogen huilen en zich laten voelen.

De vrouw mag haar mannetje staan zonder dat haar wordt gezegd

dat ze haar op haar tanden heeft.

Wij zien niet de man of de vrouw, wij zien de totaliteit.

Wij zien de mens die wij ont-moeten.

Wij voelen de zuivere ziel waar wij ons mee kunnen verbinden.

Dan gaan werelden voor ons open.

Dan voelen wij de waarheid van de ander.

Die waarheid is een aanvulling op onze eigen waarheid.

Samen weten wij meer dan één.

Des te meer zielen, des te meer vreugde.

Het oude komt in het nieuwe, zuivere licht aan het licht.

Wij gaan langzaam vanuit onze stilte los komen en gaan voorzichtig

voelen en schuifelend weer op pad.

Wij voelen hoe te gaan en waar onze frequenties overeenstemmende

frequenties mogen ontvangen.

Wij gaan leven vanuit onze eigen zuivere bron.

Wij zijn verbonden met die grote, zuivere Bron die ons altijd begeleid.

Wij zijn nooit los gelaten.

Wij hebben onze lijnen los gelaten.

De tijd van aanpassen is voorbij.

De tijd van wezenlijk zijn is aangebroken.

De mens gaat eindelijk rechtop staan en laat zich zien.

De bekrompenheid is voorbij.

De weidsheid is aangebroken.

Voel en weet.

De ander voelt en weet.

Je hoeft niets te zeggen.

Stil kijken naar de ander vertelt het verhaal van ons leven.

Onze ogen vertellen het verhaal tot in de diepte.

Alles wordt uitgezonden en ontvangen.

Reik elkaar de hand en je zal het voelen dat je letterlijk aangeraakt

wordt.

Wij kennen het beeld van de handen met de vingers die elkaar raken.

Wij zijn geschapen naar beeld en gelijkenis.

Wij gaan aanraken en aangeraakt worden.

Namasté

Ik zie het licht

Martha Krul

Wezenlijke verandering

Dit is de periode van wezenlijke verandering

en toch eigenlijk ook weer niet.

Wij kwamen in onze balans naar de aarde.

Wij voelen en wisten wie wij waren.

Maar toen…..

Toen kwam er een leerproces.

Wij gingen leren loslaten wie wijzelf waren en gingen ons aan

de wereld laten zien in de rol die wij op ons gingen nemen.

Wij speelden onze rol en werden van binnen verteerd.

Maar wij hadden geleerd de ander op één te zetten.

De ander een handreiking te doen.

Heb uw naasten lief “boven” uwzelf en niemand deed zijn mond open.

Vooral niet praten over je innerlijke pijn.

Innerlijke pijn moest je leren dragen en verdragen.

Dat “hoorde” bij het aardse leven.

Het waren die mensen die je dat hadden aangeleerd.

Geen universele wet had je die richting in laten gaan.

Maar de aardse wetten werden gevolgd, het universum lag

in de verwrongen handen van hen die de kerk bestuurde.

De wending terug naar de zuivere mens speelt al langer.

Eindelijk begonnen wij te voelen dat wanneer je zelf niet zuiver

was je ook niet zuiver kon handelen.

Alles werd doorzien.

Geloof, hoop en LIEfDE kwam terug in het spel en nu uitgelegd

via de universele energie.

Wie zichzelf onvoorwaardelijk lief heeft, voelt wie hij/ zij

werkelijk is.

Die zuivere mens is trots op zichzelf.

Die zal niet langer het hoofd buigen, maar zich oprichten en zich

verbinden met het licht.

Die laat zien wie hij/ zij is.

Dan kunnen onze fysieke lichamen weer stromen.

Onze lichamen gingen op slot.

De doorstroming van onze fysieke lichamen kwam tot stilstand.

Wij gingen krom van de pijn.

Wij konden niet meer verteren wat wij moesten slikken.

Wij konden ons man of vrouw zijn niet onderschrijven en de

lichamelijke kwalen waren de uitwas van ons dragen en ons zwijgen.

Water zoekt een uitweg en zal die altijd vinden.

Wij zijn watermensen en daarom leven wij in getijden.

Nu zitten wij in een aankomende vloedgolf en die wast ons schoon

tot in alle cellen.

Ons aangeleerde gedrag heeft het niet meer voor het zeggen.

Wij zullen ons er niet direct prettig bij voelen.

Wij voelen ons nakend in het volle licht.

Hoe ons te beschermen?

Door eindelijk onze eigen zuiverheid te omarmen.

Door eindelijk te voelen wie wij werkelijk zijn.

Dan voelen wij ineens dat het niet vreemd, maar vertrouwd voelt.

Wij hebben die levens lang in ons hart gedragen en soms lagen

er ineens uitspraken op onze tong.

En toch kregen wij die nauwelijks over onze lippen.

Nu zitten wij in een vloedgolf die ons schoon wast.

De oude lagen geven geen houvast meer.

Het valt van ons af.

Daar staan wij in het volle licht als de mens die wij wezenlijk zijn.

Dat voelt vreemd en vertrouwd tegelijk.

De energie brengt ons via onvoorwaardelijke liefde naar vertrouwen.

Dan omarmen wij de mens die wij levens lang verstopt en verborgen

hebben gehouden.

Dan krijgt het fysieke lichaam weer ruimte en kan het gaan stromen.

Dan voelen wij de mens waar wij naar zochten en waarvan wij

voelden dat die in ons zat.

Cirkels worden gesloten.

Het oude wordt het nieuwe en het nieuwe is het oude.

Door onszelf te omarmen voelen wij de werkelijkheid in de

openheid komen.

Welkom in de mens die je wezenlijk bent.

Het zal je goed doen.

Namasté

Ik zie het licht

Martha Krul

Het oude wijkt

Het oude wijkt.

Wij hadden moeite met het loslaten van gisteren.

Het had ons immers gemaakt tot de mens die wij vandaag zijn.

Hoe kan je dan al het geleerde, los gaan laten?

Hoe dan verder?

Wij zijn niet meer die fysieke mens die bij tedere stap vooruit,

wil bedenken en hoe dan?

Wij zijn dat energetische wezen dat veel grootser is.

Het fysieke deel is maar een deeltje van het energetische wezen

dat wij zijn.

Het oude dat wij vast wilden houden, zat in ons hoofd.

Het zuivere energetische is verbonden met ons hart.

Het ligt niet opgeslagen in ons hart.

In ons hart is de deur die toegang geeft tot de zuivere kennis

die wij levens lang hebben vergaard.

Alles is verbonden.

In het AL is een bron van weten.

Ons hart kent de weg naar dit universele weten.

Door onze aandacht van hoofd naar hart te verplaatsen, voelen

wij hoe wij daar naar binnen kunnen.

Ons hart is verbonden aan het universele weten.

Ons hart kent alle deuren en voor ons hart is geen deur in het

slot gevallen.

Ons denken heeft dat bedacht.

Ons denken is beperkt en kan het grootte niet overzien.

Het is ons hart dat ons leidt op de weg die wij gaan.

Wij hebben het gevoel dat wij geen toegang meer hebben tot

een deel van onszelf.

Wij voelen het alsof wij verloren zijn op het oude pad dat wij gingen.

Dat is ook zo.

Het universum heeft de leiding.

Door je in verwarring te brengen zal je de eerste de beste strohalm

aangrijpen om te “overleven”.

Alles gaat volgens het universele draaiboek.

Je voelt jezelf verloren.

Je mist de grip op jezelf.

Wat doet een drenkeling die een reddingboei krijgt toegeworpen?

Die denkt niet, die handelt.

Dat is wat er nu met ons aan het gebeuren is.

Wij worden afgescheiden van delen in onszelf.

Die delen zijn verbonden met die wij waren en niet met de mens

die wij zijn.

Dan komt er een onverwachte helderheid naar ons toe.

Wij pakken het met beide handen aan.

Wij kunnen niet anders.

Het lijkt op een brug naar het nieuwe en dus bedenken wij ons

geen moment en gaan die kant uit.

Vol verwachting en in verwarring en dan komt er een verandering

in onszelf.

Wij voelen en wij weten dat het goed is.

Ons hart leidt ons in verbinding met het AL.

Wij gaan en wij voelen dat wij de zuiverste paden in onszelf betreden.

Wij voelen dat wij aan het thuis komen zijn.

Wij herkennen deeltjes en die deeltjes gaan het grote geheel vormen.

Dan herkennen wij de mens vanuit ons hogere zelf en vanuit de

ziel en dan begrijpen wij dat ons denken hier geen beeld bij kon

vormen.

Wij komen thuis in het energetische wezen dat wij werkelijk zijn.

Het oude, aangeleerde valt eindelijk van onze schouders.

Wij kunnen alleen maar zuiver zijn in de mens die wij zijn.

Wij zijn transparant en doorzien het AL.

Het AL doorziet ons en weet dat het goed is.

Het zijn bijzondere tijden en dit is een bijzondere overstap.

De zon, de maan en de sterren hebben hun invloed op ons

nooit los gelaten.

De oude mens was terug gevallen in zijn eigen beperkingen.

Het AL opent zich via ons hart en geeft ons toegang tot het AL.

Je bent uniek, het AL is uniek en alles is verbonden en holistisch.

Namasté

Ik zie het licht

Martha Krul

Ruis op de lijn

Steeds meer is het de stilte die ons roept

Alleen DAT al is een grote verandering.

De mens die wij waren mocht niet stil zitten.

Je moest laten zien wie en wat je was.

Laat je handen wapperen.

Ledigheid is des duivels oorkussen……

En nu?

De stilte vertelt ons alles wat wij willen weten.

De stilte is de leidraad van hoe verder te gaan.

In de stilte kan ons hart spreken.

De lagen worden transparanter, de afscheidingen vallen weg.

Het is de nieuwe mens die mag ontstaan.

De nieuwe mens in vol-ledigheid.

Ont-wikkeld naar de zuivere heelheid van het energetische wezen

dat wij zijn.

De zwaarte is verdwenen.

De vlinder kiest voor de vrijheid.

Eindelijk kan het licht tot in al onze cellen doordringen.

Eindelijk gaan wij zelf zicht krijgen op de mens die wij zijn.

Levens lang mocht je niet stil zitten.

Je moest nadenken voor je wat wilde zeggen.

Gebruik je hoofd, je hebt het niet voor niets gekregen.

Je moest en zou doen wat je opgedragen werd.

Hoe lastig is het om dit alles achter ons te laten.

Te voelen dat wij zuivere, fragiele wezens zijn.

Dat wij de prachtigste vlinders zijn waar de natuur zich mee mag

verbinden.

Wij zijn het die alles terugbrengen naar wat ooit was.

Eeuwen van verandering zijn daaraan vooraf gegaan.

En nu gaat het allemaal in een hoog tempo.

Vandaag ben je ver verwijderd van de mens die je gisteren was.

En waarom ben ik zo moe?

Niet zo vreemd.

De nieuwe mens vormt zich in jou en wil geboren worden.

Je bent zwanger van jezelf en dan kan je niet anders dan vermoeid zijn.

Het is de totale omvorming van de mens, tot in alle cellen.

Dat vraagt heel veel aandacht.

Dat doen wij tussendoor.

Het leven gaat verder.

Het verandert van moment naar moment.

In die stiltes ontvang je aanwijzingen vanuit je universele begeleiding.

Je hart is de verbinding tussen het fysieke en het energetische.

Het energetische deel van ons is veel groter dan wij denken.

Ons fysieke deel is maar een klein deel van de werkelijke mens die

wij zijn.

Door fysiek aan ons zelf te denken zetten wij het grootste deel van

onszelf buiten werking.

Dan doorzien wij niet wie wij werkelijk zijn.

Het universele is verbonden met ons eigen universele hogere zelf.

Het universele is verbonden met onze ziel.

Ons hart is de verbinding tussen fysiek en universeel en draagt 

daarom alle antwoorden in zich.

Je hart is de hoofdrolspeler.

Je hart is het centrale punt waar alle verbindingen samen komen.

In je hart zijn geen problemen, maar oplossingen.

In je hart zijn geen vragen, maar antwoorden.

De stilte is de frequentie om te ontvangen.

Leg je hand op je hart en voel dat je je verbindt.

Manifesteren is aandacht geven aan.

Los laten is geen aandacht meer aangeven.

Je voelt het meteen.

Je draait je er vanaf wanneer je je ontkoppelt van je aandacht

gevende lijn.

Jij bent je eigen schepper en bent aan het uitvinden hoe je

scheppen kan.

Alles is helder en fragiel.

Je voelt het en je weet het.

De tijd van de ouden komt in onszelf tot leven.

Alles was in slaap, maar het bijzondere licht doet het ontwaken.

Wij voelen het en wij weten het.

Je stilte ontdoet je van ruis op de lijn.

Namasté

Ik zie het licht

Martha Krul

Dankbaarheid en het onverwachte

Wij denken te weten…

Inmiddels zijn wij er wel achter dat wij maar een klein stukje

weten van het grote geheel.

Het voelen weten is en dus meer die de lading dekt.

Zoveel hoofden, zoveel zinnen.

De dag verloopt nooit zoals je had verwacht.

Verwacht dus het onverwachte.

Je kan je niet voorbereiden op het onverwachte.

Daar zit een belangrijke overstap.

Door te leven in verwondering, wordt ieder onverwacht 

moment een deur die open gaat.

Leef vanuit je kind zijn en kijk in verwondering naar wat zich

aan het ontvouwen is.

Leef in openheid en voel hoe je hart je leidt van het ene naar

het andere moment.

Deuren die je zelfs niet eens gezien had, gaan ineens open.

Ze waren verborgen voor je fysieke ogen en dus kon je

denken er geen kaartje aan hangen.

Je derde oog, verbonden met je hart, had het wel gevoeld.

Je derde oog geeft diepgang aan de beelden die je fysieke ogen zien.

Door met je drie ogen te kijken, voel je hoe je kunt gaan.

Door in dankbaarheid te leven, klapperen je vleugels en ben

je met hogere tijdlijnen verbonden.

Je hoeft geen keuzes te maken.

Het universum kiest het hoogst haalbare voor je uit.

Wanneer je jezelf beperkt, kan het universum alleen vanuit die

beperking voor je kiezen.

Je doet het zelf.

Wanneer je jezelf onvoorwaardelijk liefhebt, zal je voelen dat

dankbaarheid daar een deel van is.

Dan vlieg je door die hoge energie.

Dan voel je dat de wereld volledig geopend wordt.

Dan voel je dat je aan de hand wordt genomen en als een kind

geleid wordt naar de speelgoedwinkel.

Het onverwachte, is het mooiste dat ons kan overkomen.

Omdat wij het onverwachte nog niet in kaders van beperking

hebben kunnen vervormen.

Het onverwachte heeft nog alles in zich.

Door open te staan en vanuit je volledigheid te functioneren,

blijven die beperkingen achter wege.

Dan voel je dat het je hart is dat je leidt.

Dan voel je de aansturing van je hart vanuit het universum.

Dan voel je dat je verbonden bent met het AL.

Dan voel je dat al je overleden dierbaren, nog steeds in je leven zijn.

Beperk jezelf niet.

Ontdoe jezelf niet van de verwondering van het leven.

Leef in verwondering en laat het onverwachte binnen.

Je zal voelen dat je dan in vrijheid gaat leven.

Alles is mogelijk en dat geeft ruimte.

Je bent je eigen schepper.

Ja maar, dan….. wanneer je dat hoort komt angst om de hoek.

Die angst is verbonden met de oude mens die je was.

Geef er geen aandacht aan en laat achter je wat was.

Ga vooruit met een kinderlijke nieuwsgierigheid.

Dit is een bijzondere tijd.

Die is niet de tijd waaruit wij kwamen.

Dit is de tijd waarin ALLES mogelijk is.

Voelen is weten.

Laat je verrassen en voel dat er onvoorwaardelijk van je gehouden

wordt.

Beperk jezelf niet in de oude beperkingen.

Gooi dat juk van je af.

Je schouders doen zeer, je rug piept.

Je knieën knikken en nog wil je meer op je eigen fysieke lichaam

laden.

Die tijd is voorbij.

Geef jezelf de vrijheid.

Kijk vooruit en ontvang het onverwachte.

Namasté

Ik zie het licht

Martha Krul

Arm van geest

Alles komt in een ander licht te staan.

Zalig de armen van geest….

Dat is de mens die leeft vanuit vertrouwen en verbinding.

De arme van geest, heeft niet het gevoel dat zijn geest hem

naar de overleving helpt.

Het is het hart dat ons leidt naar de volgende stap.

Wat je aandacht geeft wordt versterkt.

Wanneer wij verstrikt raken in onze manier van denken,

zullen wij de oplossing niet onderkennen.

Door ons denken vernauwen wij onszelf.

Wij laten door ons denken, delen van onszelf buiten medewerking.

Wij denken dat ons denken de koning van het heelal is.

Niets is minder waar.

Ons denken brengt ons naar angsten en frustratie.

Het zal niet gaan zoals bedacht.

Dit is een tijd van door-zichten en inzichten.

Die worden ons aangereikt vanuit ons hart.

Ons hart dat de toegang heeft tot het AL...

Ons denken is beperkt, maar wij hebben het als oude mens

ermee moeten doen.

De Renaissance had niet voor niet de gevleugelde woorden van

Descartes.

Ik denk dus ik ben.

Hij heeft zichzelf er onsterfelijk meegemaakt.

Geloof, hoop en LIEFDE, zijn belangrijker dan ons denken.

Door in dankbaarheid te leven, voelen wij dat wij het niet alleen

doen.

Wij staan in verbinding met het AL.

Daar zijn al onze dierbaren die naar hun energetische huis zijn gegaan.

Daar zijn onze dierbaren die hun verbindingen met ons nooit

hebben los gelaten.

Wij zijn zo transparant en gevoelig geworden, dat wij dit kunnen

ervaren, wanneer wij onze aandacht erop richten.

Schieten wij in onze angsten, dan laten wij ons hart los.

Dan geven wij de voorkeur aan ons beperkte denken.

Dan leef je vanuit een heel klein stukje van jezelf.

Wanneer je jezelf loslaat, kan je niet je verbindingen voelen.

Je kan niet fietsen op een fiets zonder stuur.

Dan kan je wel denken, maar de werkelijkheid haalt je heel snel in.

Leef in het AL.

Leef in het AL van jezelf.

Door je zelf aan te sturen vanuit je hart, zal je voelen dat je

nooit bent losgelaten.

Het is je denken dat je beperkt en je constant op het verkeerde

been zet.

Laat los en wees arm van geest, zodat je rijk van hart kunt zijn.

Je doet het niet alleen.

Je stroomt door het leven.

Hoe te gaan?

Laat je verassen.

Je bent geliefd en dat zullen ze je laten voelen.

Je wordt bovenmatig bewonderd en ook dat zullen ze je laten weten.

Er worden handen naar je uitgestoken.

Het is aan ons om ons te willen verbinden.

Arm van geest is het hoogste halen uit jezelf.

Arm van geest met een rijk gevuld hart.

Je hart zal dan overstromen van dankbaarheid en onvoorwaardelijke

liefde.

Dat is de energie waarin onze dierbaren leven, zonder lichaam.

Wij gaan op aarde in diezelfde energie leven met een fysiek lichaam.

Laat onze dierbaren ons vertellen hoe te gaan.

Dat is te voelen.

Tekens te over.

Het is aan ons om met onze drie ogen te kijken.

Wij zijn meer dan ons fysieke lichaam.

Je bent niet je denken.

Je voelt hoe te gaan.

Namasté

Ik zie het licht

Martha Krul