Duister oh, duister breng mij wat
licht.
Je voelt je verdrietig.
Je voelt je eenzaam.
Je voelt je zo verlaten….
Het klopt allemaal.
Dit stuk is eenzaam.
Je bent vol-ledig teruggeworpen
op jezelf.
Dat is je weg om je eigen soevereiniteit
te vinden en nooit meer los te laten.
Niemand kan dit proces voor je doen.
Het is JOUW pad.
Het is jouw proces.
Het is jouw nieuwe leven dat zich
aan het ontvouwen is.
Je voelt zo zuiver door niets te weten.
Je voelt zo intens, door niet te weten
wie je bent.
Je aandacht wordt gevraagd voor jezelf.
Iedere keer was er iets dat je aandacht
afleidde.
Dat is nu even voorbij.
Dit is een heel belangrijk stuk in onze
persoonlijke ont-wikkeling.
Wij zijn de spil van het universum.
Alles draait om ons.
Dan is het belangrijk om vol-ledig
te weten met wie je leeft en IN
wie je leeft.
Zodra je weet wie je bent,
zal je leven van vorm veranderen.
Niets is wat het lijkt.
Niets is wat je denkt dat het is.
Juist die verwarring brengt je naar
helderheid.
Het water zal tot stilstand komen.
De rimpeling van het water zal
verdwijnen.
Je zal zicht krijgen.
Nog meer stilstand, je zal zien tot
op de bodem van de bron.
Dat is het stuk waar wij nu in zitten.
Het lijkt duister, maar heeft zijn functie.
Duister maakt het kleinste lichtje zichtbaar.
Dat is de functie van het duister.
Je zal het niet kunnen missen.
Je zal het zien door het duister.
Dat wordt een belangrijke aanwijzing.
Wees niet bang.
Ga naar liefde.
Op het moeilijkste moment word je
gedragen.
Eén paar voeten in het zand.
Wie kent het niet.
Ga naar je hart en voel het licht dat je
in je draagt.
Het “lijkt” duister, maar jij bent je
eigen licht.
Je eigen hemelse verbinding.
Doordat je dat licht in je draagt kan je
NOOIT verdwalen.
Er wordt voor je gezorgd.
Er wordt naar je gekeken met alle liefde
die je maar bedenken kunt.
Maar het is je
EIGEN proces en dat kan
alleen JIJ-zelf doen.
Daar is dit keer geen ontkomen aan.
Liefde is er.
Liefde ben jij.
Het licht is verbonden.
Volg je hart.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
