Juist in een periode waarin de tijd
nog steeds lijkt te versnellen, is de
oplossing….. laat los.
Je kan niet meer.
Prima!
Prima?
Waarom denk je dat het universum
je naar dat punt heeft gebracht?
Alles is een slingerbeweging.
Van laag naar hoog en terug.
Wanneer je
voor je gevoel niet meer
vast kunt houden, is het antwoord eenvoudig.
Laat je ego
los die je constant vertelt
ga door, je kan het.
Volg je gevoel, dat al heel lang tegen
je zegt, je hoeft niet… je mag.
Wie is de sterkste?
JIJ toch?
Wie bepaalt?
Jij toch?
Ga met je voeten in het gras zitten en
kijk naar de wolken.
Die vertellen je je hele verhaal.
Door je beeldvorming over jezelf los te laten
kom je in een oneindigheid.
DAAR is rust.
Daar zijn tekens.
Daar vind je aanwijzingen.
Daar zijn je inzichten.
Juist door niet langer jezelf te kwellen,
maar naar de liefde voor jezelf te
gaan, zal je vinden wat je zoekt.
Het is al die tijd heel dicht bij je geweest.
Het was je ego dat je vast liet houden.
Je was zo gewend om te knokken in je
leven.
Dat is voorbij.
Je hart en je buik vertellen het al heel lang.
Laat je vallen in de oneindige stilte.
Voel die innerlijke rust over je komen.
Wanneer een deur niet open gaat,
is dat waarschijnlijk ook de bedoeling.
Laat je ego je niet vertellen dat je door
die dichte deur heen moet.
Niets is minder waar.
Liefde en het universum zijn in hun zachtheid
veel sterker.
De mens denkt
dat hij/ zij de natuur naar
zijn hand kan zetten.
Vergeet het maar.
Die natuur zal altijd zijn weg vinden naar
evenwicht.
Dat kan de mens niet.
De mens is net als de natuur.
De vrije, liefdevolle mens is oneindig in
“kracht” en vloeit in een prachtig
samenspel door het leven.
Verbindingen ontstaan en lossen op.
Precies waar nodig en bedoeld.
Jij bent onderdeel van die stroming.
Door naar die oneindigheid te gaan zal
je het ervaren.
Je hart vertelt het je al heel lang.
Je mag luisteren.
Je mag voelen.
Je mag kiezen.
Dan volgt de rust en die vrede.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
