Wij werken zo hard.
Wij zijn niet anders gewend.
Het zit in onze genen.
Werken aan jezelf, zodat je een
licht mag zijn in de wereld.
De boog kan niet altijd gespannen
zijn.
Onze weg bestaat uit een verscheidenheid
van diverse indrukken.
Daar zijn de tekens die wij krijgen,
belangrijk in.
Genieten van het leven is daar een
deel van.
Door te genieten van de natuur,
ga je begrijpen hoe bijzonder jijzelf bent.
Je bent een deel van die goddelijke natuur.
Je herkent het aan alles.
De dieren hebben geen kalender en toch
weten ze in welke tijd van het jaar ze
leven.
De planten steken hun kopjes boven de
grond, terwijl niemand ze daartoe geroepen
heeft.
De bladeren komen aan de takken.
Niemand heeft ze dat aangegeven.
Wij zijn op diezelfde manier verbonden aan
onze Bron.
Niemand hoeft je iets te vertellen.
Je weet het.
Jij bent verbonden.
Door een stapje achteruit te zetten,
krijg je meer overzicht.
Dan voel je ineens hoe het in elkaar zit.
Soms geeft het universum je dat zetje.
Val je ineens en moet je verder zitten.
Dan ben je te lang doorgegaan met je
harde werken.
Vaak tegen beter weten in.
Het is moeilijk voor ons om los te laten.
Toch brengt het loslaten precies wat
je niet verwacht.
Laat je in liefde de mensen los om wie
je geeft.
Dan zullen ze je dankbaar zijn.
Dan voelen ze hoe onvoorwaardelijk
je hen lief hebt.
Uit dankbaarheid zullen ze in verbinding
met je willen blijven.
In het universum werkt het andersom dan
wij in onze wereld dachten.
Wil je geen ruzie?
Ga niet pleasen.
De ander voelt dat je het niet vanuit je hart
zegt, maar met een reden.
De energie is transparant en zo zijn wij.
Alles is te zien.
Alles is te doorzien.
Dat wordt soms pas echt duidelijk wanneer
je een stapje terugzet.
Even in jezelf.
Even terug naar de natuur.
Je voelt dat je opgenomen bent in het
grote geheel.
Jij bent uniek.
Wij zijn uniek.
Wij zijn bijzonder.
Voel het.
Weet het.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
