Je loopt vast en je doet zo je best.
Je werkt zo hard.
Ziet het universum dat dan niet?
Waarom is er voor JOU geen hulp?
Het zijn bizarre en wonderlijke tijden.
Alles loopt door elkaar.
Ook in onszelf loopt het nog door elkaar.
Je droomt over iets en je herkent oude
patronen.
Je bent er al keer op keer mee bezig
geweest.
Maar ja, die ui heeft vele lagen….
Jij gaat door.
De oude patronen herhalen zich.
Komt er dan geen einde aan die
voortdurende cirkelgang?
Je hebt keer op keer het gevoel dat je
niet verder komt.
En je vroeg ondersteuning van het
universum.
Die was er wel.
Je voelde het niet als ondersteuning.
Je voelde je verward en verlaten.
Je kon het niet vinden….
Juist dat was de bedoeling.
DAT was je aanwijzing.
Je ondersteuning van uit het universum
was er wel.
Het was je interpretatie die er een andere
draai aan gaf.
Die verwarring bracht je naar een vorm
van loslaten.
Je had er helemaal geen zin meer in.
DAT was je aanwijzing.
Het universum
had je al eerder gevraagd
om los te laten.
Laat het probleem waar het ligt.
Je hoeft die ui niet meer uit te pellen.
Je mag zijn die je bent.
Het “probleem” komt als vanzelf weer
spelend in je verhaal terecht, ALS het
nodig is.
Niet alles hoeft meer aangepakt.
De nieuwe mens geniet van het leven.
Speelt met de facetten ervan.
Stroomt mee in de snelheid van de tijd.
Laat het maar los en het zal je getoond
worden.
Laat die stilstand maar helderheid geven.
Geef je over aan de liefde van het universum.
Verbindt je hart met de Bron en voel
dat je gedragen wordt.
Wanneer je je op een oud probleem focust,
dan voel je niet wat er voor moois IN je
aan het gebeuren is.
JIJ ziet het probleem.
Je voelt dan niet de liefde.
Die verbinding is goud waard.
Iedereen heeft die verbinding in zich.
Voel in je stilte.
Ga terug naar je moment van zijn.
Dan ben je vol-ledig in balans.
Dan stroomt alles in jou.
Dan stroom jij in de tijd.
In je vol-ledige verbinding.
Het is een tijd van spelen.
Het is een tijd van blijheid.
Het is.
Ik ben.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
