Wat lijkt dat bizar in deze tijd.
Er zijn aan de ene kant veel tekorten.
Dat is van invloed op onze manier van
leven.
Wij veranderen in onze manier van leven
door die tekorten.
Wij komen uit een wegwerpmaatschappij.
Niets kon worden gerepareerd.
Alles zat dicht getimmerd.
Letterlijk en figuurlijk.
Gooi maar weg.
Kost te veel om te maken.
Kan niet met ons systeem.
Koop maar nieuw, is goedkoper.
Wat hebben wij ons daaraan geërgerd.
Wat deed dat ons pijn.
En nu….?
Het is aan het veranderen.
De repair-cafes groeien.
Daar kan je met je broodrooster of
je printertje terecht.
Daar zitten mensen die er plezier in
hebben om het weer te repareren.
Niet weggooien.
Bergen afval zijn er genoeg.
De verschillende processen beïnvloeden
elkaar.
Wij zien het in tastbare dingen,
maar ook in de niet tastbare.
Denk aan de bureaucratie.
Doordat er al maar nieuwe wetjes en regeltjes
werden ingevoerd,
is nu alles aan het vastlopen.
Niet voor niets trekken de mensen de straat op.
Niet voor niets zien wij dat alles vastloopt.
Het is niet meer werkbaar.
En dat staat op breken.
De tastbare spulletjes worden weer gerepareerd.
De bureaucratie staat op springen.
Geen handen meer om te zorgen.
Weg met het al.
Schone lei om te beginnen.
Je zal denken dat kan niet waar zijn.
Het is wel waar.
Het universum heeft de leiding.
Alles draait om.
Wij maken niet voor niets onze huizen leeg.
Wij voelen dat het heerlijk is om minder
te hebben.
Wij voelen de vrijheid.
Wij zijn de nieuwe wereld binnen gegaan.
Wij laten het oude achter ons vallen.
Dat heeft zijn tijd gehad.
Wij zijn aan het wenden.
Overdaad schaadt.
Wij hebben het ervaren.
Het was altijd
geld en verantwoordelijkheid
waarmee alles werd dichtgetimmerd.
Dat is klaar.
Dat is voorbij.
Het functioneert niet meer.
Het is duidelijk.
Moeder Aarde kreunt.
Moeder Aarde steunt.
Net als wij.
Nu gaat het schip wenden.
Het keert naar het licht.
Er komt overvloed, maar in een totaal andere
vorm.
De vorm die ons hart raakt.
Daardoor gaat alles stromen.
Alles wat niet meer stroomt,
zal breken.
Het tij is aan het keren.
De mens heeft er zijn buik vol van.
Nu is het het hart dat de leiding heeft.
Dat voelt zacht.
Dat voelt veilig.
De nieuwe tijd is gekomen.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul