Soms heb je zo’n periode dat je het
gevoel hebt constant bergopwaarts te gaan.
Het loopt even niet allemaal even soepel.
Even niet lekker zitten,
maar doorgaan met sjouwen tegen die
berg op…..
Hoe ga je daar mee om?
Blijf je door sjouwen of ga je toch maar
eens zitten?
Tijdens het sjouwwerk zullen er vragen
door je hoofd gaan.
Des te zwaarder, des te meer vragen.
Dan kan je twee dingen doen,
doorgaan of gaan zitten.
Je hebt al ervaren dat doorgaan,
je niet veel brengt.
Vermoeidheid.
Maar vermoeid was je al.
Dus zitten is je oplossing.
Dan ga je naar je stilte en vraagt het universum,
laat mij het zien.
Dan begrijp je dat je door al dat gesjouw niet
veel verder bent gekomen.
Je raakte het vertrouwen in jezelf kwijt.
Je humeur werd er niet beter op.
Het huilen stond je nader dan het lachen.
Dat zijn
tekens…..
Dat zijn tekens dat JIJ niet die berg aan op
OP sjouwen bent, maar dat JIJ bergafwaarts
gaat.
Wanneer je jezelf zo voelt veranderen
van een blije naar een vermoeide,
droevige mens,
dan loop je zeker niet op je verlichte pad.
Dan ben je ergens ineens afgeslagen en
bent aan het dwalen gegaan.
Omdat het zo zwaar werd,
kon je niet anders dan opgeven.
Je moet sterk zijn om los te laten.
Door die heftigheid ga je loslaten.
Je handen doen pijn,
je kan niet meer.
Dat was de bedoeling.
Je kunt sterren het beste zien in het duister.
Voordat het licht wordt ben je op
het koudste moment van de dag.
DAT duister brengt jou naar het licht.
Je kan niet meer……
Dat doet je beseffen, DIT is het niet.
Dan heb je de kracht om los te laten.
Dan keer je terug naar jezelf.
Dan voel je dat je wordt geholpen.
Je was zo in je proces verdiept,
dat je dat niet meer zag.
Je krijgt zoveel tekens.
Je lichaam vertelt steeds wat te doen.
Je ziet tekens aan de hemel.
Je ziet tekens in het bos.
Je ziet ze overal.
Maar wanneer het pad zwaar is
zie je dat allemaal niet meer.
Dan is het zitten, stilte en zoeken
naar die andere kant.
Er is altijd licht.
Door je stilte zal je het vinden.
Dan schenk je aandacht aan jezelf.
Bij dat sjouwen ligt je aandacht op
het proces dat je doorloopt.
JIJ bent de spil van het universum.
JIJ bent de stip waar iedere lijn begint.
Alles heeft twee kanten.
Het licht is er altijd.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
