Hoe toepasselijk.
Wij weten dat het universum het
universele draaiboek heeft.
Wij sluiten het oude jaar af en kijken
dan toch even terug.
Waar zijn wij helemaal vandaan gekomen?
Wie waren wij?
Hoe functioneerden wij?
Het is bijna niet voor te stellen.
Nu zijn wij zo veranderd.
En???
Wij vinden het allemaal al heel gewoon.
Dat wij in veel dingen veranderd zijn.
Dat hoort nu eigenlijk bij het leven dat
wij nu leiden.
Kon je je ooit voorstellen dat je ZO
gevoelig zou worden?
Als ze je dat van te voren verteld hadden,
had je gezegd: “Dank je wel”.
Daarom laat het universum je ook niet in
detail weten waar je naar toe onderweg
bent.
Wij begrijpen een beetje hoe onze dierbaren
nu verder leven in de energie.
Zij doen het zonder fysiek lichaam.
Wij gaan dat doen IN een fysiek lichaam.
Wanneer je over bijna doodervaringen hebt
gelezen, dan zal je enigszins kunnen begrijpen
waarnaar wij onderweg zijn.
Ook wordt het dan meteen helder,
dat de oude wereld en die nieuwe wereld
geen verbindingen kunnen hebben.
Het licht en de liefde in die nieuwe wereld,
kan nooit verbonden zijn met het duister
van die oude wereld.
Je begrijpt dat die nieuwe mens nog veel
gevoeliger gaat worden.
Dat is het bijzondere van een afsluiting.
Ineens heb je een punt van vergelijking.
Je kijkt terug.
Vol verwondering.
Wat heb je in de afgelopen jaren een weg
afgelegd.
Je kan niet zien wat je nog te gaan hebt.
Dat is ook prima,
anders gaat ons denken daar vorm aan geven
en dat leidt je af van het pad.
Je komt dan in de manifestatie terecht.
Voel de energie die die veranderingen
heel sterk aan het stimuleren is.
Laat los wat was.
Kijk uit naar wat komt.
Voel je dankbaar in wat is.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
