Het universum kijkt naar ons.
Kijkt vol liefde naar ons.
Het universum waakt over ons.
En wij….?
Zelf doen.
Ik wil het zus.
Ik wil het zo.
Het universum zwijgt.
Het universum weet dat de mens
gekozen heeft om dit leven op de
planeet van “vrije wil” te leven.
Het universum doet onmiddellijk een
stap achteruit, wanneer jij zegt,
ik kan het zelf wel.
Ik zal laten zien wie ik ben.
Hoe sterk ik ben in het volhouden.
Hoe sterk ben ik in het loslaten?
Hoeveel overgave en vertrouwen
is daar voor nodig?
Het universum houdt on-voorwaardelijk
van ons.
Je kan niets verkeerd doen in de
ogen van het universum.
Je wordt geliefd, je blijft geliefd.
Je mag naar het universum rennen
als een klein kind dat blij in de open
armen van de ouder wordt opgevangen.
Dan snel je erheen.
Je voelt dat je wordt ontvangen.
Dat je in liefdevolle armen terecht zal
komen.
Het universum is degene die je altijd
vraagt om je op te laten vangen.
Hoe sterk ben jij?
Hoeveel vertrouwen heb je opgebouwd
door middel van al je werken op aarde?
Wanneer het zwaar wordt, wil je kracht.
Die kracht is altijd in je aanwezig.
Dan ga je twijfelen aan jezelf.
Het universum roept constant,
twijfel niet aan jezelf.
Je bent het grootste wonder dat er is.
En wij?
Wij blijven zoeken naar die hulp.
Die hulp die er altijd is.
Ga in je kracht staan.
Laat al je angsten los.
Voel dat je bent die je bent.
Voel de liefde die stroomt tussen jou
en het universum.
In het universum leven alle zielen die
met ons verbonden zijn.
Ieder met zijn eigen taken en opdrachten.
Ieder met zijn/ haar eigen verbinding
met ons.
Daar is een paradijs.
Dat willen ze ons laten weten.
Door los te laten en werkelijk in je
kracht te gaan staan komt juist dat
deel tot leven.
Je zoekt er naar.
Je hebt het in je.
Het contact is er altijd.
Sta in je kracht, dan kan alles stromen.
Dan voel je zuiver.
Dan weet je hoe het is.
Dan weet je hoe het zit.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
