Ook al denk je dat het duister is,
het licht is er altijd.
Wanneer je je alleen voelt,
zal je plotseling iemand naar je zien
kijken.
Het licht is er altijd.
Wanneer je in een donkere ruimt bent,
dan zal je merken dat je naar verloop
van tijd je toch beter gaat zien.
Men zegt dat je ogen aan het duister
wennen.
Is dat het alleen?
Jij bent altijd verbonden met het licht.
Het licht dat in jou zit,
gaat je sterker verlichten op het
moment dat het nodig is.
Het universum is altijd met je verbonden.
Het licht is er altijd.
Alleen je merkt het niet constant.
Wanneer je het nodig hebt,
is het er.
Je voelt je alleen.
Je zit met een probleem.
En ineens, schiet je iets te binnen.
Het licht in jou wordt door het duister
versterkt.
Je gidsen en begeleiders krijgen een
seintje dat er iemand om hulp vraagt.
Onmiddellijk gaan de lichtkrachten
aan het werk.
Door je hart te openen, versterk je
die verbinding.
Je zal voelen dat het is alsof er iemand
langs je wang strijkt.
Jij voelt dat.
Terwijl je dacht dat je het niet kon
voelen.
Het is er, net als het licht.
Die verbindingen zijn nooit los.
Alleen wanneer je ze het hardste nodig
hebt, leg je je focus erop.
Daardoor ga je het sterker ervaren.
Maar het licht is er altijd.
Wanneer het je allemaal voor de wind
gaat, voel je het licht veel minder
sterk.
Ook dan is het licht er.
Het licht is er altijd.
Wanneer je het lastig hebt,
denk je sneller aan hulp.
Wanneer het je goed gaat,
laat JIJ gemakkelijker los en gaat
je aandacht niet onmiddellijk uit naar
het vragen van hulp.
Toch kan je het universum alles vragen.
Zelfs of je iets wel of niet moet eten.
Of je het wel of niet in je mond moet
stoppen.
Op alles krijg
je een aanwijzing terug.
Het is ons denken dat daar anders
op reageert.
Het universum is nooit te moe om je
te helpen.
Het licht is er altijd.
Het is aan ons om er voor open te staan.
Het licht komt door de kleinste spleetjes.
Weet dat het licht er altijd is.
Ook al denk je van niet.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
