Dat is het grote verschil tussen
wie wij waren en wie wij zijn.
De mens die
wij waren,
“moest” altijd maar bezig zijn.
Vooral niet stilzitten, wel stil zijn.
Je handen moesten bezig zijn,
dan was je een “zegen” voor de
mensheid.
Nu beginnen wij te begrijpen waarom
wij op die manier werden grootgebracht.
Dat lag niet aan onze ouders.
Die hadden het ook met de paplepel in
gekregen.
Het was het duister.
Dat je vooral de tijd niet wilde geven
om met jezelf in verbinding te komen.
Para-normaal, was verre van normaal.
Je werd gezien als een out-sider.
Je was super gevoelig en daardoor ook
lastig voor je omgeving.
Ze begrepen je niet……
Nu beginnen die kwartjes op hun plek
te vallen.
Jij was niet die outsider.
Jij was die ziel die eigen-wijsheid had.
Die nog contact met die eigen wijsheid
maakte en ook via die eigen wijsheid
wilde leven.
Dat ging zo maar niet…..
Nu is er heel veel veranderd.
Wij hebben die oude aarde achter ons
gelaten.
Daarmee laten wij ook die manier van
van leven achter ons.
Wat juist niet “mocht”, is heel belangrijk.
Stil zijn.
Stil zitten.
Je inzichten ontvangen.
Voelen waarom iets gaat zoals het gaat.
Juist door niets te doen,
stroom je mee in je leven.
Kom je in verbinding met je eigen pad.
Voel je waar je naar toe geleid wordt.
Juist die stilte brengt je naar je hoogtepunten.
Voel je je in een dal, ga dan zitten.
Handen in je schoot en stil zijn en in
verbinding met het universum.
Jij voelt en weet wat goed voor je is.
Je hoeft je niets te laten vertellen.
JIJ weet het.
Je mag luisteren naar de verhalen van de
ander, daar haal je je eigen tekens uit.
Door daarna weer naar je stilte te gaan,
keer je terug naar je balans en komen
er nieuwe inzichten.
Je blijft verbonden met je stroming.
Door niets te doen,
gebeurt er heel veel.
Niemand hoeft je dat te vertellen.
Jij kwam met je eigen kennis naar de
aarde.
Jij weet
Jij ziet
Jij hoort
Jij voelt
Jij kan jezelf in stilte verbinden.
Door niets te doen ont-wikkel je
deze belangrijke kwaliteiten.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
