Een nieuw hoofdstuk begint.
Je zit in een spannend boek en
je voelt het “breekpunt” bij het beëindigen
van een hoofdstuk.
Het verhaal
lijkt even te stoppen.
Je wil weten hoe het verder gaat.
Of je besluit maar even te stoppen.
Je had nog wat anders te doen en het
einde van je hoofdstuk is dan een mooi
momentje.
Je voelt dat er een splitsing is in wat was
en wat is.
Dat is precies het moment waar wij nu
aangekomen zijn.
De deur van het oude huis is gesloten.
Je voelt de emoties nog wel, maar…..
Het nieuwe vraagt je aandacht.
Je kijkt nog een beetje terug.
Je voelt dat het nieuwe sterker wordt.
Het nieuwe vraagt aandacht.
Je loopt het tuinpad af van die oude
woning.
Je stapt in je auto.
Even nog het oude…..
Dan ga je op pad en je merkt dat er
een verandering in jou plaatsvindt.
Het oude vervaagt.
Het nieuwe wordt sterker.
Je voelt het zo duidelijk gebeuren.
Dat is het moment van de processen
waarin wij nu zitten.
Het oude is niet weg,
maar het nieuwe vraagt veel meer je
aandacht en je betrokkenheid.
Je wil vooruit.
Het is mooi geweest.
Het heeft lang genoeg geduurd.
Nu verder.
Nu weer aan het ont-wikkelen van
onszelf en onze ideeën.
Wij kunnen toch niet blijven zitten?
Dan komen wij niet verder.
Wij voelen het
steeds sterker.
WIJ zijn het die het moeten doen.
Niet afwachten, maar aanpakken.
De energie ondersteunt ons daarin.
Wanneer je het nog lastig vindt om door
te gaan naar het nieuwe,
zal je meegezogen worden in die nieuwe
energie.
Je wordt altijd gedragen.
Op momenten dat het lastiger is,
zoals in een overgangssituatie, voel je
die hulp sterker.
Alles is
verbonden.
Het universum ziet hoe het met je gaat.
Zonder in te grijpen, versterkt het universum
even die ondersteuning.
Dan voel ook jij dat je er klaar voor bent.
Dan open ook jij die nieuwe mogelijkheden,
die er volop zijn.
Dan laat je heel gemakkelijk het oude los
en kom je in de zuiging van de nieuwe tijd.
Dan voel je dat je altijd naar die energie
op zoek bent geweest.
Ja, het voelt goed.
Het IS goed.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
