Wat is er veel veranderd in de
afgelopen paar jaar.
Met lege handen staan.
Dat gaf ons niet bepaald een gerust
idee.
En
nu…..?
Nu is heeft dat een geheel andere
invulling gekregen.
Terwijl het in het verleden een beeld
van een berooid mens opriep,
is dat nu bijna het tegenovergestelde
geworden.
Aards gezien had je niets meer.
Er was je niets overgebleven om van
te leven.
Je stond onderaan de ladder.
Nu is dat precies het tegenovergestelde.
Wanneer je zo sterk bent geweest om
alles los te laten, sta je bovenaan.
Je hebt jezelf bevrijd.
Je heb je los gemaakt van het verleden.
Je hebt je rugzak niet alleen leeg geschud.
Je hebt hem van je rug gegooid.
Genoeg is genoeg.
Het mag gaan.
Het heeft mij gediend,
maar die tijd is niet meer.
Daardoor sta je met lege handen.
Handen die mogen ontvangen.
Handen die mogen verbinden.
Handen die stromen van liefde.
Handen die kunnen verzachten…..
Die handen zijn zo belangrijk voor ons.
Wanneer wij onze handen vol hebben aan,
kunnen wij niet handelen.
Kunnen wij niet ontvangen.
Zij wij gebonden aan…..
Die lege handen brengen ons vrijheid.
Die lege handen brengen ons licht en
liefde.
Wie zich niet hoeft te binden,
heeft alles.
Vrijheid is een groot goed.
Dat hoeven wij niemand te vertellen.
Dat heeft het aardse proces ons
flink laten zien en voelen.
Die prachtige energie stuwt ons naar
grote hoogten.
Die hoogten hebben geen verbinding
met alles wat achter ons ligt.
Die hoogten zijn onze nieuwe toekomst.
Die refereert niet aan oude tijden.
Daar is de nieuwe waarheid.
Daar leeft men in totale vrijheid.
Daar leeft men in vreugde.
Daar leeft men in licht en liefde.
Onze lege handen kunnen voortdurend
ontvangen en verbinden.
Het is een stromend beeld dat ons
aangereikt wordt.
Het ene nog bijzonderder dan het
andere.
Ogen
te kort om alles te zien.
Oren te kort om alles te horen.
Maar lege handen,
goed om alles te mogen ontvangen.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
