Door onze intensieve transformatie zijn
wij al lang niet meer de mensen die
wij waren.
Wij hebben het gevoel dat het alleen
over dit leven gaat, niets is minder waar.
Levens lang is naar dit punt toegeleefd.
Levens lang is hier naar toegewerkt.
Hoeveel levens ben je niet met jezelf
aan de slag gegaan?
En nu….?
Nu ben je gekomen, waar je levens lang
naar uitgekeken hebt.
Misschien
niet altijd bewust,
maar onbewust zeker.
Jouw innerlijk kompas bracht je op het
pad, omdat moment in dit leven te mogen
ervaren.
En nu…..?
Heb je voor jezelf het idee dat je er nog
niet vol-ledig aan toe bent?
Menselijk gezien beoordelen wij onszelf
dan “alleen” maar vanuit dit leven.
Wij zien het niet vanuit onze ziel.
Die ziel die aan ons verbonden is en al
die levens in zich heeft opgeslagen.
Wanneer wij onszelf zo bekijken,
zien wij alleen het topje van de ijsberg.
Het grootste deel is verborgen.
Is voor ons niet meteen zichtbaar.
Maar het is er wel.
Het weegt ook mee in het nemen van
je beslissingen.
Jij bent niet het topje van de ijsberg,
jij bent de ijsberg.
Het topje boven water beleeft alles anders,
dan de volledige berg.
Onder water is het heel anders dan met je
hoofd in het bewustzijn.
Waarom zou je de stap niet maken?
Stap over de drempel.
Laat het donkere en duister achter je.
Het licht nodigt je al heel lang uit.
Des te transparanter je bent,
des te lastiger wordt het om het verleden
aan je te laten “kleven”.
Je bent te transparant om dat alles mee
te sjouwen.
Laat het achter je.
Het heeft je gediend, maar dient niet meer.
Jij mag gaan en sta jezelf die vrijheid toe.
Zet de stap en voel dat het je het gevoel
geeft waar je al heel lang naar verlangt.
Je hebt dat gevoel al vaker gevoeld.
In je dromen.
In je meditaties.
Dan was je even niet met het verleden,
maar met het nu, verbonden.
Dan voelde het ineens zo anders.
Dat andere gevoel is er.
Jij mag je stap zetten.
Je bent uitgenodigd.
Laat je verwelkomen.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
