Wij zien steeds beter dat de processen waar
wij in zitten, heel bijzonder zijn.
Geen mens is ooit zo snel door zijn/ haar
persoonlijke ontwikkeling gegaan.
Nooit is een mens zo snel verandert als
persoon.
Het is en blijft bijzonder.
Veel wordt nu ook duidelijker.
De invloed van de kerkelijke dogma’s
komen steeds meer aan het licht.
De mens is waarlijk opgestaan.
Vanuit de kerk moest iedereen op de knieën.
Dat heette dat het deemoedig was voor God.
Niets was minder waar.
Jij werd zo letterlijk op je knieën gedwongen.
Een God van liefde vraagt niet of je wil
knielen.
Die reikt je de hand en kijkt je in je ogen.
De poorten van de ziel,
daar zitten de verbindingen.
Door je te
laten knielen,
kan je nooit in die prachtige zielenverbinding
komen.
Doordat je je niet mocht laten zien,
bleef je op veilige afstand.
Verborg je je in de groep.
Je niet laten zien en horen was veilig.
Het licht in het universum ging veranderen.
De mensen werden wakker.
De hoofden gingen omhoog.
Kijken naar wat altijd aanwezig was,
maar nooit gezien werd.
De ogen krijgen het moeilijk.
Ze moeten wennen aan het kristallijne licht.
De ogen die zo belangrijk zijn in onze
licht-verbindingen.
De ogen die zielen verbinden.
Onze ogen gingen open.
Wij rekten ons uit om te zien wat er te zien was.
Niets kon ons meer ontgaan.
Wij werden nieuwsgierig en kwamen tot
bijzondere ont-dekkingen.
Die wereld bleek goddelijk en wij hadden
dat niet gezien.
Je leefde in het paradijs.
Je was er nooit uit vertrokken.
Alleen was jou anders verteld.
Nu voel en weet je hoe het zit.
Je voelt wie je bent.
Je kent je krachten.
Je herkent je kennis.
Je voelt je kunde.
Je handen worden onrustig.
De energie stroomt.
Je laat je zien aan de wereld.
Je bent gaan staan en maakt je groot.
Je bent groots en groot tegelijk.
Het is een bijzondere tijd.
Niemand brengt jou meer terug op
je knieën.
Jij weet wie je bent.
Jij weet wat je waard bent.
De mens is waarlijk opgestaan.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
