Wie krijgt niet meteen de associatie met
het aloude gedichtje over de voeten in
het zand?
Toen het heftig werd, was er maar
één paar voetstappen te zien…..
Veel is er veranderd.
Sommige essentiële dingen niet.
Daar is dit er één van.
Wanneer het heftig wordt,
zal je worden gedragen.
Door onze liefdevolle verbinding met
het universum, zal het universum nooit
aarzelen om je te ondersteunen.
Wij zitten op de planeet van de vrije wil.
Toch kan je iemand ongevraagd ondersteunen.
Door tekens te sturen.
Je zal op het moment dat het zwaarder voor
je wordt, je omringd voelen door tekens.
Niet voor niets.
Het universum trekt je aandacht.
Het universum wil in gesprek met je.
Je telefoon vanuit het universum roept je.
Het is aan jou om dat te beantwoorden.
Daar komt je eigen vrije wil in beeld.
Door terug te gaan naar je stilte,
hoor je je hart spreken.
Je hart vertelt je waar je de deuren kan
vinden.
Deuren die weer in verbinding staan met
je volgende tekens.
Je loopt een speurtocht.
Je tekens hangen overal.
Het aardse proces gaat door in een hoog tempo.
Je ziet niet alles.
Je voelt wel veel.
Blijf met je eigen lijnen verbonden.
Die lijnen staan open met het universum.
Je hebt heel veel begeleiders.
Die houden zo intens van je en willen
je alle bescherming geven die ze maar kunnen
geven.
Het is aan jou om je daarvoor te openen,
zodat je je bewust wordt van die aanwezigheid.
Luister goed naar je denken.
Je denken maakt het je moeilijk.
Je denken haalt je gemakkelijk van dat pad af.
Dan zal je niet één maar twee paar voetstappen
in het zand zien.
Je bent je eigen schepper.
Jij bepaalt hoe jij door deze periode heen komt.
Voel wat je voelt.
Hou je denken in de gaten.
Blijf dicht bij jezelf.
Voel of het je eigen emoties zijn of die
van het grote collectief.
Je bent zo getraind, je kan het.
Niets kan jou van je pad afhouden.
Het universum heeft je gekozen.
Dat is niet voor niets.
Ik ben licht
Ik ben liefde
Ik ben
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul