Het lijkt alsof wij allemaal opstaan
met een ochtendhumeur.
Laat mij met rust.
Geef mij mijn ruimte.
Laat mij in mijn stilte.
Je wil koste wat het kost, je stilte
beschermen en je ermee blijven
verbinden.
Dat is niet voor niets.
Je komt uit de nacht.
Het deel waarin je naar diepe overgave
bent gegaan.
Alleen in die diepe overgave kan je
slapen.
Je bent dan met recht van de wereld.
Je reist naar andere werelden.
Werelden waar je in eerdere levens
bent geweest.
Oude tijden herleven in je onderbewustzijn.
Oude boeken worden opnieuw bekeken.
Je komt in de ochtend terug.
Onbewust is
dat iets dat je helemaal
niet wilde.
Je wilde blijven waar je was.
Onbewust is je verlangen terug naar
die delen van jezelf.
Je wil niet in dit proces zijn.
Je voelt je uitgeknepen als een dweil.
Wat is er nu mooi aan dat proces?
Juist daar kan alleen je denken en je
ratio je helpen om op de been te
blijven.
Je vertelt jezelf over de positieve
kanten die aan die processen zitten.
Dat er keuzes te maken waren.
Dat je hier niet alleen voor jezelf
maar ook voor de reset van Moeder
Aarde bent gekomen.
Maar oh, oh, oh…….
Het verschil van nacht en dag hebben
wij nog nooit zo wezenlijk ondervonden.
In de ochtend voel je de onbalans in
jezelf.
Je voelt de onbalans tussen nacht en dag.
Je voelt dat jij in nacht niet dezelfde mens
bent, als die in de ochtend zijn ogen open doet.
Dat voel je aan alles.
Jij wil terug naar die levens van de nacht.
Je wil terug naar die oude her-inneringen.
Je wil rust en die had je in die vol-ledige
overgave.
Nu zijn wij op weg om die onbalans
uit te werken.
In de nacht is er vol-ledige overgave.
De dag “vraagt” van alles aan ons.
In de dag “moeten” wij ons met die
lagere energie verbinding.
Dan kunnen wij niet vol-ledig in de
energie zijn waar wij zouden willen zijn.
Hier gaat verandering in komen.
De stilte en die verbinding met vorige
levens, die gaat naar de voorgrond komen.
Hoe?
Je onderbewustzijn zal het naar je bewustzijn
gaat stuwen.
Je merkt al dat je oude herinneringen van dit
leven aan het vervagen zijn.
Er wordt plaats gemaakt voor die oude,
vertrouwde herinneringen vanuit vorige levens.
Denk niet meteen aan de pijnen die je ook in
vorige levens hebt moeten doorstaan.
Je bent verbonden met de Bron.
Je bent in de energie van LIEFDE.
Oude pijnen komen in dat verzachtende
licht naar voren.
Je zal de liefde voelen en de pijnen kunnen
laten gaan.
Alles is verbonden.
De nacht wil gelijk worden aan de dag.
Daar is nu nog een verschil.
Dat gaat veranderen.
Je wil niet voor niets overdag ook in je
stilte zijn.
Dat heeft er alles mee te maken.
Wij zijn op zoek naar onze nieuwe balans.
Wij doen het
niet alleen.
Het universum is er voor ons.
Wij zijn er voor het universum.
De stilte doet ons versmelten.
De liefde verzacht.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
