Be-leefwerelden
Tijdlijnen
De oude mens is getransformeerd.
De rups is vlinder.
Het is prachtig en ook heel verwarrend.
De rups had zijn eigen kijk op zijn
wereld.
Het was allemaal laag bij de grond.
Hij kende de tekens van de aarde.
Hij voelde de trilling van de bodem.
Die trillingen gaven hem informatie.
Dat was zijn veiligheid.
Van verre voelde hij al voeten aankomen.
Dan moest hij wegwezen.
Dan zocht hij een tak en ging rustig eten.
Ver van de grond en luisterend naar wat
komen ging.
Nu is hij een vlinder.
Die leeft en beleeft zijn wereld heel anders.
Hij leeft niet meer met tekens vanuit de
grond.
Hij hoort en ziet en vliegt in vrijheid.
Hij heeft die tekens losgelaten.
Hij heeft ze niet meer nodig.
Hij is zo gevoelig dat hij zijn tekens,
die hem o.a. veiligheid geven, overal
vandaan kan halen.
Hij leeft in zijn vrijheid.
Wat heeft hij daar naar verlangd.
Nu is het daar.
Het is een hele reis geweest.
Een zware last is van hem afgevallen.
Eindelijk kan hij zijn ware zelf
laten zien.
Hij heeft zo vaak naar die prachtige
vlinders gekeken.
Nooit kunnen geloven dat hij dat in zich had.
En toch…..
Na veel strijd is het er van gekomen.
Hij geloofde het niet,
maar ziet het nu met zijn eigen ogen.
Zijn leven is veranderd.
Zijn werelden zijn veranderd.
Zijn beleving is veranderd.
Niets is meer wat het was.
Van een leven laag bij de grond,
is hij naar een leven in vrijheid
gegaan.
Als rups werd hij vaak niet gezien.
Nu voelt hij dat hij met zijn prachtige
uitstraling, mensen blij kan maken.
Hij laat zich daarom van zijn mooiste
kan bekijken.
Hij weet wat hij er voor heeft moeten doen.
Hij weet dat hij het aanzien meer dan
waard is.
Hij geniet van iedere vleugelslag.
Hij geniet van alles.
Hij merkt het iedere dag weer,
wat is er veel te genieten.
Hij komt ogen te kort.
Hij heeft hier alleen maar van
kunnen dromen.
Nooit kunnen geloven dat dit ooit zijn
waarheid zou worden.
En nu…..?
Het is zover.
Hij is geen rups meer.
Hij zou niet meer terug willen.
Hij is met heel veel moeite uit dat
keurslijf gekropen.
Daar wil hij nooit meer in terug.
Het was een zware klus,
maar hij is zo dankbaar dat hij dit
letterlijk aan den lijve heeft mogen
ondervinden.
De mens was de rups.
De mens is de vlinder.
Het wordt nooit meer wat het was.
Het is veel mooier.
Dat ga je zien.
Wanneer je begrijpt dat je geen rups
meer bent, maar vlinder.
Verandert je leven op slag.
Vlinderslag.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
