Wij gaan door tijden van snelle verandering.
Wij denken dat wij het allemaal zelf in de hand kunnen houden.
Daar heeft het universum een ander idee over.
Vertrouw
ons maar, wij zijn er altijd om je op te vangen en te leiden.
Ja, maar…… en dat volgen er vele (on) mogelijkheden waarom
het toch beter is om je eigen controle te houden.
Je denkt dat je het weet, maar de omstandigheden veranderen
ieder moment.
Wij zijn niet die wij waren, wij zijn die wij NU zijn.
De wereld is niet de wereld, het is jouw wereld.
Je kan willen overleggen met die ander, maar die leeft in een
andere wereld.
Niets is hetzelfde.
Uiterlijke schijn bedriegt.
Je bent niet die je was, je kan niet vertellen wie je nu bent.
Hoeveel onzekerheden wil je hebben om je zelf zeker te willen voelen.
Het past niet aan en in elkaar.
Energie is stroming.
Energie gaat van moment naar moment.
Daarom zijn wij zo transparant.
Wij kunnen die versnelde stroming aan.
Een ballon kan vrij vliegen op de wind, hij danst in vrijheid.
Een boot past zich aan aan de stroming en speelt daarmee,
geholpen door de wind.
Gooi niet je anker uit, want dan verandert het spel op slag.
Dat is de mens.
Die spreekt in vertrouwen, terwijl zijn tenen krom staan.
Dat vertrouwen wordt ondermijnt door de aanraking met de aarde.
Wij ontdoen ons van onze eigen mogelijkheden en draaien het om
naar on-mogelijkheden.
Wij verstoren onze eigen stroming.
Wij willen wel, maar…. en dan komt er weer een hele reeks van
bedachte redeneringen.
Wij geven ons zelf niet gemakkelijk over.
Wij willen zelf weten waar wij heen gaan.
Dat is een knelpunt.
Wij stromen in de energie.
Velen lagen, vele dimensies, vele tijdlijnen, alles verandert van
moment naar moment.
Het is geen zekerheid.
Veiligheid en vertrouwen zit in ons hart.
Wij zijn bang om te vallen, maar wij zijn het zelf die de schakel
open maken.
Wij worden niet los gelaten, WIJ laten los.
Wanneer ben je los gelaten vanuit het universum?
Het is ons denken dat de voet tussen de deur houdt.
Wij steken zelf de stok tussen de spaken.
En dan maar roepen dat…..
Wanneer wij zien dat wij zelf in de knoop van het touw zitten,
snappen wij ook dat de lijn niet kan vieren.
Wij doen het zelf.
Het voordeel is dat wij ook zelf de keuze kunnen maken om ons
zelf uit die knoop los te laten.
Dan kan alles stromen, zoals het bedoeld is.
Dan zal de rust komen en het overzicht.
Dan kan het hart spreken.
Dan spreekt ons hogere zelf via ons hart en voelen wij dat wij
werkelijk gedragen worden.
Wij hebben niet het geloof in het universum verloren.
Wij hebben geen vertrouwen in ons zelf.
Wij dachten dat het allemaal anders zou gaan.
Niemand krijgt het programma van zijn leven te lezen.
Het enige dat rust geeft is leven in vertrouwen en verbinding.
Dat vertelt ons hart ons ieder moment dat wij in stilte gaan zitten.
Het is tijd dat wij gaan voelen en begrijpen wat wij weten.
Dan zal er rust komen en komt er een kinderlijke nieuwsgierigheid.
Dan wordt het spel doorzien en gaat het spelenderwijs verder.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
