De nieuwe mens leeft in een tijd van verbinden.
Wij worden aangeraakt en onze eigen snaar begint te trillen.
Het is die speciale toon die zich daar laat voelen.
Die toon zet dingen in beweging.
De klankschalen hebben dat ook.
Ze raken ons aan en wij voelen dat verstopte deeltjes in onszelf
weer gaan stromen.
Wij zijn watermensen en water laat zich nooit stoppen.
Water vindt altijd een uitweg en zal altijd een nieuw pad vormen.
Wat geblokkeerd is kan gedeblokkeerd worden, maar kan ook zorgen
voor een vernieuwde doorgang.
Een dichte deur laat je naar een andere kant kijken.
Doordat wij elkaar nu door toon en frequentie gaan vinden,
zullen wij merken dat wij met die ander meer gemeen hebben dan
wij dachten.
Die toon en frequentie komt voort uit overeenstemmende klanken
die wij in ons meedragen.
Heb je wel eens het lied van de bloemen en de insecten gehoord?
Zij roepen elkaar.
De bomen doen hetzelfde en nu gaat de mens het eindelijk ook
ont-dekken.
Wij
staan in rangorde niet bovenaan de lijst, wij staan met stip
onderaan.
Het is de natuur waar wij van kunnen leren, maar die weg is al
heel lang los gelaten.
De natuur is onze leermeester.
In de natuur is alles te vinden.
Nu gaan wij ons op natuurlijke wijze met elkaar verbinden.
Niet altijd voor levenslang, maar voor het uitvoeren van projecten
die bedoeld zijn om de mens zijn eigen vaardigheden te laten kennen.
De mens heeft nog lang niet het zicht op die oneindigheid in zichzelf.
De mens kan tot alles komen.
Daarvoor zijn die verbindingen van belang.
Wat de één niet weet, vult de ander aan.
Zo ontstaat het plaatje dat bedoeld is om geschapen te worden.
Er is een universele Bron van kennis in het universum.
Wanneer je je daarmee kan verbinden, komen er tekens.
Door met elkaar te zijn kunnen die tekens tot inzicht worden
gebracht en kunnen er nieuwe vaardigheden ontstaan.
Alles is in de mens aanwezig, het wil aangeraakt worden.
Het is aan ons om aangeraakt te willen worden.
Het is aan ons om het oude uit handen te laten vallen,
zodat wij open staan voor hele nieuwe lagen in het AL.
Wij zijn nog lang niet op de top van onszelf aangeland.
Wij hebben de diepten van onze eigen oceanen nog niet ontdekt.
Wij zijn nog op ontdekkingsreis.
Wij hebben altijd in beperking geleefd.
Die tijd is voorbij.
Stap over het hekje dat je zelf gesloten hebt.
Verleg je eigen belevingsveld en voel dat er werelden open gaan.
De mens is op doortocht en gaat op zoek naar de werelden,
die niet meer actief waren in zijn/ haar eigen binnenwereld.
Nu worden wij geraakt vanuit heinde en verre en komen er tonen
en frequenties tot leven die ons leiden naar nieuwe ervaringen.
Je ziet de mensen uitzwermen over de aarde.
Het oude komt tot leven en wij voelen ons geroepen om te gaan.
Er zullen nog veel meer mensen hun plek gaan verlaten.
Zij gaan naar plekken waar hun hart nog steeds mee verbonden is.
Het bijzondere is dat dan de oude kennis tot leven gewekt wordt.
Het is geen nieuwe plek waar de ziel naar toe trekt,
het is een oude plek, waar alles weer tot leven mag komen.
Stap buiten je comfort zone en voel dat je grootser en weidser bent.
Ja maar, is de wil om niet te gaan.
Wow is het wakker worden van het oude dat vernieuwd wil worden
met die prachtige energie waarin wij nu leven.
Cirkels worden gesloten.
Het oude wordt het nieuwe, alles is verbonden en zal altijd
verbonden blijven.
Namasté
Ik zie het licht
Martha
Krul
