Wij worden begeleid vanuit het universum.
De zon, de maan en de sterren vormen hun eigen spel.
Het spel dat geleid wordt vanuit de Bron.
Het spel dat het verhaal vertelt en wij beginnen langzaam dat
verhaal te herkennen.
Het heeft alles te maken met het oude en met het authentieke.
Vanuit de tijd van de zuivere waarheid.
Daarna kwamen de mensen in hun eigen kooi terecht.
Tijden hebben wij daar zelfs de sleutel niet eens van gehad.
Wij werden met drogredenen overspoeld.
Wij veranderden en gingen ons conformeren aan het “nieuwe”,
dat niets te maken had met de zuivere wereld, waar wij vandaan
kwamen.
Wij wilden er bij horen en lieten onze eigen waarheden los.
De mens is een creatief wezen en schiep zijn/ haar eigen nieuwe
werkelijkheid.
Te vergelijken met de stemmen die wij in ons hoofd horen.
Wij horen de pijnlijke opmerkingen die ooit tegen ons werden
gemaakt, alleen nu vertellen wij die “waarheid” nog door aan ons zelf.
Het waren maskers die wij gingen dragen.
Het waren onwaarheden die wij zelf in de loop van vele levens niet
meer als onwaarheid zagen, maar ze voelden als onze eigen waarheid.
Alleen….. het was een masker.
Het was geen zuivere waarheid.
Wij zaten in die kooi en die stond inmiddels open.
Wij bleven in die open kooi, omdat de wanden van die kooi ons
beschutting gaven en bescherming.
Dat hadden wij ons aangeleerd en dat was onze waarheid geworden.
Zo sterk onze eigen waarheid, dat wij niet meer in de gaten hadden,
dat die waarheid geen zuivere waarheid was.
Veiligheid zit in onszelf.
Veiligheid is verbonden aan vertrouwen.
Alles zit in onszelf en dat kan stromen wanneer wij het oude achter
ons kunnen laten en in vertrouwen vooruit durven stappen.
Het universum kent de mens.
De Schepper kent de mens.
Wanneer er geen hulp zou komen, bleef die mens in die aangeleerde
kooi zitten.
Alles speelt samen.
De tijd dat de zielenmens zich zelf gaat doorzien is aangebroken.
De kooi is verwijderd en dat voelt heel vreemd.
Geen maskers van aangeleerde veiligheid zijn meer te vinden.
Je bent in het diepe gegooid.
Je kan al heel lang zwemmen en blijft maar, ja maar roepen.
Het universum kent zijn zielen.
Daar is het volgende op gevonden.
Kooien en andere maskers zijn ontdaan van hun bedachte werking.
Die voldoen niet meer aan de eisen van het “spel”.
Je voelt je naakt en onwennig.
Je weet niet hoe je je moet en wil beschermen.
De aandacht valt nog terug naar die onzuivere waarheden.
Dat gaat heel snel veranderen en ook dat is een overgang.
Je stapt in je vrijheid en je gaat zo genieten van hetgeen je ziet en
voelt, dat je ineens merkt dat je niet meer aan de veiligheid van je
kooi kunt denken.
Je bent druk met allerlei zuiverheden die je aandacht vragen.
De beelden veranderen doordat het licht ze anders gaat verlichten.
Je komt ogen te kort en de tijd doet zijn werk.
Ineens is ego veranderd van willen naar zijn.
Ego heeft dan niet meer met het oude spel te maken, maar alles
met het nieuwe.
Ik ben die ik ben en dat laat mij ego mij voelen.
Ik voel dat ik weet en mijn denken geeft daar beelden bij.
De nieuwe mens gaat terug naar zijn/ haar eigen zuiverheid.
Het aangeleerde is niet wezenlijk en kan in deze energie geen
vorm vinden om tot werkelijkheid te komen.
Alles gaat volgens het universele draaiboek.
Wij zijn die wij zijn.
Het voelt vreemd, maar zal heel snel zuiver en vertrouwd worden.
De hoge, zuivere energie heeft alles met ons veilige “THUIS”
te maken en dat gevoel verloochend zich nooit.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
