In ons (oude) leven pasten wij ons aan, aan
die versnelling van tijd.
Wij leerden multitasken.
Kijken, horen en bezig zijn met verschillende opdrachten
tegelijk.
Wij hadden het idee dat wij groeiden in die manier van leven.
Niets is minder waar.
Uitputting was het gevolg.
Het groeide ons letterlijk boven ons hoofd.
Maar voor ons gevoel hadden wij geen keuze.
Toen de transformatie van die hoge energie flink doorzette,
begonnen wij tegen onszelf op te lopen.
Wij werden dol van al die lijnen die gelijktijdig binnen
wilden komen.
Loslaten, dat niet meer en naar stilte.
Het leek een vlucht, weg vanuit die opgebouwde hectiek.
Niets is minder waar.
Het zijn de processen die elkaar ondersteunen.
Hadden wij ons ontspannen en goed gevoeld in die jachtige
maatschappij, dan hadden wij geen enkele reden om dat los
te gaan laten.
Het moest eerst over de top voor het kon wenden.
Alles werkt in slingerbewegingen.
Van
klein naar groot, centralisatie.
Van groot naar klein, decentralisatie.
Wij zijn door die transparante, liefdevolle energie beland in
het tijdperk van aandacht.
Alles begint in onszelf.
Wij leren in stilte te ont-dekken wie wij werkelijk zijn.
Ons zuivere wezen is door de eeuwen heen bedekt met dikke,
dikke lagen.
Dat heeft ons veel aanpassingen en verdriet opgeleverd.
Nu zijn wij het weer loslaten.
Laag voor laag gaan wij naar binnen en komen steeds meer
over onszelf te weten.
Ons aangeleerde, aangepaste leven, valt uiteen.
De oester breekt open en het licht mag eindelijk op die
prachtige parel schijnen.
Je durft nog niet uitbundig te zijn van blijdschap.
Dat is nog een stuk vanuit die oude energie, die dat remt.
Spoedig zal ook dat wegvallen en zullen wij onszelf in de
armen durven sluiten en zonder aarzeling zeggen dat wij verbaasd
zijn over de zuivere, liefdevolle, unieke mens die wij dan
gaan zien.
Dan zijn de schellen van de ogen gevallen.
Dan hebben wij ons bevrijd van hetgeen wij levens lang op
onszelf hebben geladen.
Het is de nieuwe energie die ons aan het wenden heeft gebracht.
Het is tijd.
Het oude functioneert niet meer.
Je kan het wel willen, het zal uit je handen vallen.
Het nieuwe wil gezien, gehoord en vooral gevoeld worden.
De tijd van het wenden is al langer in werking.
2012 was niet voor niets een belangrijk moment in de energie.
Nu 22 jaar verder zien wij duidelijk welke weg wij toen
met elkaar zijn ingeslagen.
De mens wilde licht.
Het is er echt.
Kijk naar het licht en voel dat het met je verbonden is.
Jij hoeft niet beter.
Je hoeft niet anders.
Jij bent het die dat gaat accepteren.
Dan zal je je eigen hart sterker kunnen verwarmen.
Dan zal je licht verhogen en zal er veel duidelijk worden.
Je bent in de nieuwe energie.
Het oude valt als een lange jas van je af.
Die jas verhulde wie je werkelijk was.
Die jas past al lang niet meer.
Met iedere stap voorwaarts glijdt hij verder af.
Welkom nieuwe mens.
Je was er al lang.
Je gaat je laten zien.
De wereld is er klaar voor.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
