Het leven ontvouwt zich in en voor mij.
Niets moet, alles mag.
Het leven stroomt vanuit de Bron.
Mijn eigen bron is daaraan verbonden.
Niets moet, alles mag.
Het zijn de tijdlijnen waartussen ik laveer.
Hoog, laag en de vele lagen ertussen.
Ik vul mijn eigen hoogten en diepten zelf in.
Wanneer ik mij daarvan bewust ben,
wordt het spelen op de wind.
Mijn innerlijke kind schatert.
Het voelt de speelsheid van het leven.
Hoog, laag.
Harde en zachte wind.
Ik voel en geniet.
Hoe
mooi, zoals het zich laat voelen.
Ik voel en ga.
Ik voel en onderga.
Ik hoef niets te doen.
Ik voel en stroom.
Staat mij iets in de weg,
dan mag ik gaan en stroom verder.
Er omheen, er langsheen.
Gezien is gezien.
Het voelen maakt mijn leven zacht.
Zelf ben ik zacht en kneedbaar.
Door niets te doen kom ik zonder het te
merken in de lagen van het leven waaraan
ik verbonden wil zijn.
Het
is zo prachtig.
Ik voel en ik ga.
Ik zoef door het leven,
juist door alleen te voelen.
Het lijkt alsof ik niets doe
en juist dat maakt dat ik ga op de lagen die
zo bij MIJ horen.
Hoog, laag, hoog en verder stroomt het leven.
Mijn innerlijke kind schatert.
Hoog, laag, hoog.
Genieten, voelen, stromen.
Ik sta aan het roer.
Ik voel waar het leven mij wil brengen.
Mijn onderbewustzijn voelt.
Ik volg.
Ik geniet.
Ik ben gelukkig.
Ik ben dankbaar en voort gaat mijn leven.
Hoog, laag.
Het is spelevaren.
De geleidelijkheid van mijn leven wordt
voelbaar.
Ik stroom.
Ik vlieg mee op de tijd en de wind.
Mijn innerlijke kind schatert het uit.
Wij voelen onze vrijheid.
Het maakt ons opgewonden en blij
Hoog, laag en snelheid.
De tijdlijnen wisselen zich in hoog
tempo af om en door mij heen.
Dat voelen brengt de veranderingen
in mijn beleving.
Ik volg mijn gevoel.
Mijn gevoel is versterkt en ik voel dat
ik geleid word in vrijheid.
De snelheid van tijd is nu zo eenvoudig
te volgen.
Hoog, laag, hoog.
Alles is verbonden.
Door die luchtigheid kom ik in lagen van
mijzelf terecht die ik niet kende.
Ik mag gaan in vrijheid.
Ik ben die vrijheid.
Mijn innerlijke kind schatert.
Wat een tijd.
Wat heb ik hier naar verlangd.
Niets moet, alles mag en ik ben de roerganger.
Ik voel dat ik laver op de lagen van mijn leven.
Nooit eerder heb ik zo gevoeld dat ik mijn
eigen leven creëer.
Dat mijn eigen leven zich aan mijn ontvouwt,
door alleen maar te voelen en te volgen.
Soms begrijp ik het niet en toch ga ik.
Geleid door mijn verbindingen die ik
hebt vanuit mijn bron.
Alles is open.
Alles is voelbaar.
Wat een snelheid.
Wat een bijzonder leven.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
