Het is vandaag 9/11.
De dag dat de wereld voor goed veranderde.
Wij waren in shock.
Precies zoals bedoeld.
Wat wisten wij van het spel tussen licht en duister?
Wij waren nog van vertrouwen
in het goede.
De wereld werd afgesloten.
Alles in registratie, alles werd gezien en moest
gezien worden.
Wat is er veel gebeurd in die twintig jaar.
En voel wat er vandaag te voelen is.
Twintig jaar geleden, sloot het duister ons af
van heel veel dat ons lief was.
Velen hebben hun levens verloren.
Vandaag zijn wij twintig jaar verder.
Het universum laat ons nu precies het tegenover
gestelde voelen.
Het is licht.
Het is ruim.
Alles is open.
Het universum roept ons.
Het is het licht waar wij ons op richten.
Het duister heeft in verleden onze aandacht opgeëist.
Dwingend als het duister is.
Het licht laat ons liefdevol zien en voelen dat wij
belangrijk zijn.
Iedereen is belangrijk, niemand uitgezonderd.
Allemaal kinderen van de Vader.
Allemaal diamanten zielen die de aarde haar
licht komen teruggeven.
Twintig jaar is er overheen gegaan.
Er is veel gebeurd.
De mens is veranderd.
De mens werd in ongeloof gestort en
kwam langzaam tot besef dat niet zij,
maar wij de wereld manifesteren.
Het is een proces waar wij nog volop in zitten.
Nog niet iedereen doorziet dit bijzondere proces.
De angsten, die moedwillig, werden versterkt
kunnen nog niet door iedereen worden losgelaten.
Doordat mensen nog overwoekerd zijn door de hun
aangedane angsten, kunnen zij hun eigen uniekheid
niet zien en ervaren.
Door ons eigen licht te versterken, steken wij
de lichten aan van de mensen die nog niet zover zijn.
Je eigen licht moet branden om de kaars van de
ander aan te steken.
Het grote licht dat wij nu vormen,
in samenwerking met het universum mist
zijn uitwerking niet.
Het licht wordt sterker.
Dat is als een deken van liefde te voelen.
De meest beschadigde ziel op aarde heeft
behoefte aan dat licht en die liefde.
Wanneer je angsten groot zijn wil je graag
omarmd worden.
Daardoor staan de antennes van de angstige mens
afgestemd op liefde.
Zij voelen heel sterk waar die liefde is.
Zij durven alleen die verbinding nog niet te maken.
Het is aan ons om hen te vertellen dat het licht
er ook voor hen is.
Wij doen het samen.
Nu twintig jaar verder ziet onze wereld er
weer geheel anders uit.
Wij zijn er nog niet.
Maar de belangrijkste stappen zijn gezet.
Niet ZIJ doen het.
Het is aan ONS om het te doen.
Samen manifesteren wij een wereld van licht
en liefde, zoals het ooit door de Schepper
bedoeld was.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
