Weer heb ik de behoefte om mij hierover uit te spreken.
Wij voelen het allemaal.
De spanning stijgt.
Ja het gebeurt allemaal in de VS, maar het gaat de hele
wereld aan.
Het zijn de toppen van de ijsbergen die wij te zien krijgen,
maar als je het intensief volgt dat zie je wat er onder de
oppervlakte aan het gebeuren is.
Er zijn “gevechten” aan de gang.
Er zijn zoveel zaken verwrongen geraakt in onze maatschappij.
Wij raken bijna “immuun” voor de beelden van armoede.
Voor de beelden van mensen wiens huizen in puin zijn gegooid.
Nooit kwam hier het gehele ware verhaal naar voren.
Niets kwam in de openheid.
De angsten werden gevoed.
De mens was door de dogma’s van de kerk al op de knieën
gedwongen.
De
mens had al het beeld van zichzelf dat hij niet goed genoeg was.
Hoeveel mensen lijden hier nog onder.
Dit werd allemaal bespeeld door de media die beheerd wordt
door het grote geld.
Glitter en glamour werden nog eens aan de bladen verkocht.
Nog meer geld stroomde in die richting.
Het was een vicieuze cirkel die al maar hoger ging.
Tot ……. ja, tot nu.
Wij zijn geen politici, wij zijn lichtwerkers.
Wij hebben levens lang ons in bochten gewrongen.
Het enige wat wij wilden was in VREDE leven.
In harmonie met Moeder Aarde.
Het keurslijf dat om ons heen gespannen werd, staat
nu op scheuren.
Dappere mannen en vrouwen zijn nu op pad om een
einde aan die heerschappij te maken, die de mens
steeds maar weer naar beneden drukt.
Wij hebben de afgelopen tijd daar in ons land ook
het een en ander van gezien.
Hoeveel mensen zijn door de overheden op hun knieën
gedwongen?
Overal zien wij dingen vast lopen.
Eindelijk, eindelijk zijn er mensen die daar voor goed
een einde aan willen maken.
Na jaren van voorbereiding komt het plan ten uitvoer.
Ja, daar heb je sterke lichtwerkers voor nodig.
Zij willen de mensen hun vrede en welzijn terug geven.
Wij zijn zover, dat wij juist DAT niet meer durven geloven.
Zegt dat iets over de mensen die met het grote lichtwerk
bezig zijn, of zegt dat iets over hoe ver de mens is vernederd.
Hoe zijn denkwijze is aangetast.
Hij durft niet meer in zichzelf te geloven.
Hij gelooft de media.
De persconferenties.
Het woord van de overheid.
Kijk de andere kant uit en je ziet het licht.
Het licht, ja het event, dat komt en waar wij getuigen
van zijn.
Laten wij dankbaar zijn dat wij daarin ons eigen steentje
bij mogen dragen.
Dat wij in de toekomst mogen genieten van welzijn en
aan onze kleinkinderen kunnen vertellen dat wij er
middenin gezeten hebben.
Dat wij onderdeel van dit grote lichtspel waren.
Wij zijn niet voor niets naar de aarde gekomen.
Wij zijn hier omdat het event ons nodig heeft.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul