De deur is open.
Het is gelukt.
Ja het licht was er al.
Dat was al groot en sterk aanwezig.
Maar wij konden er nog niet naar toekomen.
Zo kreeg ik het te zien.
Ik kreeg een Middeleeuws kasteel te zien.
Wij stonden met elkaar, met een stormram voor de poort.
Die poort “moest” open.
Dat is gelukt!
Die hangt nu scheef in zijn hengsels.
De linker kant hangt open.
Het gevoel is gaan stromen.
De kritische massa is overschreden.
Vanuit het universum werd mij getoond wat voor effect
dit heeft.
Wij zijn energetische wezens en “werken” via energie.
Doordat de hoofdschakelaar is ingeschakeld,
gaan binnen korte tijd, overal kleine lichtjes ontstaan.
Dit kennen wij als de “apentheorie”.
Een groep apen leerden zichzelf hoe ze hun appeltjes
moesten schoonmaken.
De jonge apen keken dit af van de ouderen en zo leerde
de gehele groep, hoe ze hun appeltjes moesten wassen.
Dit gebeurde op een eiland in Japan.
Na verloop van tijd zagen wetenschappers, dat apen
die op een ander eiland zaten en geen contact hadden
met de eerste groep, hetzelfde gingen doen.
De werking van de kritische massa.
Dit is nu ook in ons proces aan de gang.
De hoofdschakelaar is omgezet.
De andere lampen worden voorzien van kracht.
Steeds meer lichten gaan over de aarde branden.
Het grote lichtraster dat wij over de aarde zien liggen,
gaat meer licht geven.
Ik zie de duisteren uit alle macht dweilen.
Ze zijn links bezig en werken uit alle macht.
Er is grote vertwijfeling.
Zij voelen dat de tijd dringt.
Ze dweilen links, maar zien niet dat de sluizen
achter hen geopend zijn.
Het is nu nog dweilen, maar heel snel gaat dit
over in rennen voor je leven om niet in die grote
waterstroom vanuit die sluis terecht te gaan komen.
Het spel is een volgende fase binnen gegaan.
Het universum is enthousiast.
Ze proberen ons op alle mogelijke manieren
te ondersteunen.
Het is heerlijk dat steeds meer mensen die open
communicatie met hen gaan opvangen.
De lichtwerkers begrijpen het.
Het enthousiasme gaat als een lopend vuurtje rond.
Het licht laat zich niet meer doven.
De duisteren zijn aan het werk.
Zij hebben de tijd niet om rond te kijken.
Zij overzien niet wat er allemaal is ontstaan,
ten nadele van hen.
De balans begint behoorlijk te bewegen.
Het tij is gekeerd.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
