Wij leven in een bijzondere tijd.
Zeker bijzonder, maar ook een rumoerige tijd.
Het is een tijd van heel goed bij de les blijven.
Niet alleen goed in je bewustzijn zitten,
maar ook heel dicht bij jezelf blijven.
Wat een verschil met hoe wij leefden in de oude
dimensies.
Daar kregen wij constant te horen dat wij alleen
goed genoeg waren als wij voor onze naasten
wilden zorgen.
Je naaste kwam op de eerste plaats.
De buitenwereld keek naar wat je deed.
Zorgde je goed voor de ander, dan was je een goed mens.
Die eigen pijnen die werden in stilte gedragen.
Over emoties en hoe de ander zich voelde werd
niet gesproken.
Dichtbij elkaar, maar toch heel veel afstand.
Niet alleen de tijd is veranderd.
Ook de energie is veranderd.
De mens ging door een bijzondere transformatie.
De mens is daardoor een geheel ander wezen geworden.
Dat maakt het ook verwarrend.
Veel loopt door elkaar heen.
De oude mens die zich nog de oude opvoeding herinnerd.
De jonge nieuwe mens die uit een totaal andere wereld komt.
Die oude mens die nog graag wil zorgen voor.
Die nieuwe jonge mens die op aarde kwam met
een volledig andere blik op zichzelf en op het leven.
De oudere mens die moeite heeft met het gevoel dat
hij/ zij niet voor de ander zorgen kan.
Je jonge mens die “weet” en het zelf wil uitzoeken.
Dit hoort bij zijn nieuwe mens zijn.
Hier botsen de oude en de nieuwe mens met elkaar.
De oude wil zijn licht en liefde delen met die jonge mens.
Die jonge mens wil ruimte en wil zichzelf ONT-wikkelen.
Die oudere mens die hem uit liefde wil “beschermen”,
beschermt hem niet, maar belemmert zijn manier van leven.
Dit zijn twee werelden die leven naar eigen inzichten.
Dit heeft alles met het samenkomen van die twee werelden
te maken.
De oude mens ziet de worsteling van de nieuwe.
Wil daar graag zijn liefde en aandacht aan geven.
Hoe kan je daar dan wel mee omgaan?
Wanneer de oude mens leeft via zijn eigen licht,
en liefde wordt zijn licht sterker.
De nieuwe mens is (onbewust) op zoek naar dat licht.
Hij is niet voor niets bij die ouders geboren.
Door als oude/ wijze mens te gaan leven, voelt
de nieuwe mens dat die oude mens elementen bij zich
draagt waar hij (onbewust) naar op zoek is.
Door gevoelens niet in woorden te vatten en discussies
dus uit de weg te gaan, kunnen deuren naar elkaar geopend
worden.
Die deuren worden nu door onbegrip en woordenstrijd,
dicht gehouden.
Wanneer een deur zich niet opent, heeft dat een reden.
Ga dan naar je stilte en voel waarom je die deur niet open krijgt.
Voel dat er geen liefde zit in een woordenstroom van
de een naar de ander.
Het is niet zo bedoeld, maar het ontneemt de ander zijn
leefruimte.
Open je hart en je licht gaat schijnen.
Leef je voorbeeld in liefde en die ander voelt zich beschermd.
Leef je licht en die ander voelt dat hij in liefde wordt opgenomen.
Zeg niets, maar glimlach naar elkaar.
Daarmee zeg je op een liefdevolle manier.
jij denkt anders, maar ik zie de liefdevolle mens die je bent.
Dat is ontwapenend...
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
