Er gebeurt zo veel.
Daarom zitten wij graag in onze stilte.
Heel dicht bij onszelf.
Proberen om zo min mogelijk prikkels op te vangen.
Die momenten van stilte zijn belangrijk.
Toch is het contact met de buitenwereld ook belangrijk.
Je zou er bij weg willen rennen wanneer je daar de
kans voor had.
Onze binnenwereld en onze buitenwereld zijn met elkaar
verbonden.
Zij stimuleren elkaar.
De informatie vanuit de buitenwereld brengt ons terug
naar onze stilte.
Dan voelen wij dat wij niet anders kunnen dan weer
intensief met onszelf aan het werk te gaan.
In stilte. voelen, voelen, voelen, zodat wij beginnen te weten.
Het is de buitenwereld die ons constant aan onze “opdrachten”
verbindt voor het “werk” wat wij te doen hebben in onze
binnenwereld.
Het is de lemniscaat die in een voortdurende stroming is.
De buitenwereld geeft je prikkels waarop je hart reageert.
Je voelt je niet zo fijn.
Je zal in je stilte opnieuw je balans gaan zoeken.
De buitenwereld doet je schommelen in je balans.
Je stilte leert je hoe daar mee om te gaan.
Je hebt de prikkels van die buitenwereld nodig,
om te voelen hoe sterk je in je eigen kracht kan staan.
Hoe snel kan je je terugbrengen naar een goed voelende balans?
Oefening baart kunst.
Je afschermen.
Je aarde verbindingen.
Je eigen energie vast kunnen houden.
Het zijn allemaal punten die van belang zijn bij het
balans gevoel van onszelf.
Jij bent je eigen schepper.
Het begint en eindigt allemaal bij jezelf.
Je wordt niet voor niets geprikkeld.
Dat houdt ons flink bij de les en dat is nodig.
Wij zijn op pad om nog veel transparanter te worden.
Daardoor zal ons voelen nog sterker afgestemd raken.
Wij zijn nu veel aan het oude verbonden.
Nu vinden wij dat misschien nog een lastig vooruitzicht.
Ook dat gaat veranderen.
Die transparante gevoeligheid gaat ons verbinden met
vertrouwen en veiligheid.
Het kan je vreemd in de oren klinken, maar daar zijn
wij naar op weg.
ALLES zal je voelen.
Alles zal je zien.
Het duister is er niet meer.
Het is allemaal licht wat je ervaart.
Dan is het fijn om juist daar het fijne van te weten.
Het is allemaal anders dan in die oude wereldvelden.
Daar was het ons (aangeleerde) denken dat ons op het pad
moest houden.
Ons hart gaf menig keer een signaal dat je jezelf vergat.
Nu
zijn wij 180 graden gedraaid en lopen alleen in onze
harts-verbinding naar het licht.
De schaduwen vallen precies aan de andere kant en daardoor
is het beeld onmiddellijk veranderd.
Niets is wat het lijkt.
Het lijkt verwarrend, ook dat is een manier van kijken.
Voel hoe je jezelf per dag verder versterkt in je zuiverheid.
Je wordt per dag transparanter, maar tevens sterker.
Wie zichzelf omarmen kan staat in vol-ledige kracht.
Die kracht is verbonden met de Bron.
Dan ben je aan het AL verbonden.
Er is geen strijd, alleen ontvouwen van nieuwe werkelijkheden.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
