Bereid je voor op het onverwachte.
Alles zal veranderen.
Alles is verbonden aan het licht.
Alles zal ten goede keren….
De mens heeft zijn/ haar vertrouwen verloren.
Levens lang is dat vertrouwen geschonden.
De jaren die nu achter ons liggen, waren daar geen uitzondering op.
De twijfel sloeg toe.
Waar te kijken, hoe te voelen?
De kruik gaat net zo lang te water dat die barst.
Dit zou de benaming kunnen zijn van dit deel van onze
persoonlijke transformatie.
Je wordt losgemaakt van het oude en terug gebracht naar
je eigen wijsheid.
Die eigen wijsheid kon je boos en opstandig maken bij het
horen van zoveel niet kloppende verhalen.
Je innerlijke stem liet zich horen.
Je hart ging er van overslaan.
Zouden dat tekens geweest zijn?
Wees daar maar zeker van.
Je bent altijd verbonden met die grote, zuivere Bron.
Alles is holistisch en dus zijn wij zelf ook grote, zuivere
bronnen.
Wij hebben ons daarvan afgewend.
Wij deden wat er van ons gevraagd werd, letterlijk tegen
beter weten in.
Die tijd is voorbij.
Je zal water halen en je kruik zal barsten.
Hoe nu verder?
Je handen misschien…?
Je bent verbonden met je eigen wijsheid.
Je valt overboord, je pakt nog net die reddingslijn.
Gelukkig blijf je verbonden met de boot….
Dan schiet de lijn los en je wordt op jezelf teruggeworpen.
Je kan jezelf veel beter redden dan je denkt.
Het universum laat je dat zien en voelen.
Door het te ondervinden begin je eindelijk je vertrouwen
in jezelf terug te vinden.
Je hebt leren fietsen maar die zijwielen geven toch net die
extra veiligheid.
Dan is je band lek van je eigen fiets en je kan alleen maar mee,
wanneer je die andere fiets pakt, zonder zijwielen.
Je snapt het en je fietst na veel gepruttel mee met de groep.
Je angst slaat om in trots.
Je laat het zien.
Weer een les voor jezelf.
Het is niet dat je het aan die ander laat zien, je laat het aan jezelf
zien en je gaat van angst naar vertrouwen.
Eerst die angstige onrust die dan omslaat naar vertrouwen en trots.
Dat vertrouwen en die trots brengen je naar je zuivere kracht.
Die kracht is nooit van je weg gegaan.
Je gaf aandacht aan het negatieve.
Je wereld liet zich zien zoals jij dacht dat jouw wereld was.
Hoe kun je jezelf zo voor de gek houden?
Nu zijn de sluiers weg.
Je bent je eigen schepper.
Jij bepaalt hoe te gaan.
Via pessimisme, dat kan ik niet.
Of via optimisme, geen doel te hoog.
Ik kom er wel en ik geloof in mijzelf.
Eerst moet die kruik breken, door de angst heen naar de kracht.
Het is niet altijd even gemakkelijk.
Dat heeft ook niemand gezegd.
De sterkste zielen zijn NU op aarde en je weet dat al heel lang….
Toeval bestaat niet.
Je bent hier om jezelf een ongekende les te leren.
Je zuivere zelf te zien en te ontvangen.
Laat die kruik maar breken.
Dan kan het licht ongehinderd zijn gang gaan.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
