Er gebeurt heel veel.
Veel dingen tegelijk en door elkaar.
Het lijkt alsof wij als lappenpoppen uit
elkaar worden geschud.
Het oude wil losgelaten worden om
plaats te maken voor het nieuwe.
Doordat je je nu niet altijd even gemakkelijk
voelt, valt het niet mee om grip te krijgen
op het leven dat je nu leeft.
Weer precies wat de bedoeling is.
Je bent als een vis in het water.
Je voelt in de ondertoon dat je blij bent.
Blij omdat je deze bijzondere periode op
aarde meemaakt.
Die vis zwemt nu in troebel water.
Kan niet zien waar die heen zwemt.
Er
is altijd onze verbinding met het
universum, of je nu vis bent of mens.
Wij voelen het allemaal.
Ons hart is de leidraad.
Ons hoofd geeft de invulling.
De balans tussen die beide is belangrijk.
Wanneer je in balans bent, voel je
een open stroming.
Je hoeft je niet uit te putten in het bedenken
van….
Je mag veel meer rust nemen,
want daar zitten je mogelijkheden tot inzicht.
In een onoverzichtelijke periode, kan je
niet anders dan loslaten.
Het aanbod is te veel.
Je komt handen te kort.
Weer precies de bedoeling.
Niets vastpakken.
Loslaten en zien wat het volgende is.
Die hoge snelheid is er ook niet voor niets.
Je krijgt de tijd niet om je goed te concentreren.
Je krijgt aangeboden, pakt aan, doet en laat los.
Ontvangen, meewerken, loslaten.
Zodat je het volgende weer kan ontvangen.
Zo kan je in een heel hoog tempo werken
en je niet vermoeien.
De vermoeidheid komt, omdat je ontvangt,
werkt en niet loslaat.
Dan ontstaat er stagnatie in de stroming.
Dan kan je niet in dat hoge tempo mee.
Het is een hele andere manier van werken
dan wij gewend waren.
Wij zijn ook niet meer de mensen van toen.
Wij zijn de nieuwe mens
van het NU.
Die leeft en werkt op een nieuwe wijze.
Ontvang, verwerk en laat het weer gaan,
klaar om het volgende te ontvangen.
Hoofd en hart werken vol-ledig in balans.
Het universum geeft het je aan.
Jij bent de universele mens op aarde.
De verbinding wordt steeds duidelijker.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul