Het vergt moed om een dwaas te zijn.
Wij zijn van kinds af aan gewend
om ons te gedragen als….
Het werd je verteld door je ouders.
Je mocht niet gek doen.
Niet voor jou, maar wat zouden die
andere anders wel denken.
In welke categorie ouders werden
zij dan geplaatst…?
Het ging niet om jou, het ging om hen.
Zo groeide je op in een keurslijf.
Jij moest je gedragen, zodat zij geen
aanmerkingen kregen.
Langzaam ging je dat onbewust over
nemen.
Wanneer jij je volgens hun patroon
gedroeg, dan was je lief.
En daar had je heel wat voor over.
Dan werd je geprezen,
dan mocht je erbij zijn.
En wat deed dat allemaal met jou?
Jij nam het voor waar aan en ontwikkelde
zo je eigen systeem van gedragingen.
In die lagere energie was dat al niet
gemakkelijk, maar nu helemaal niet meer.
De transformatie brengt je terug naar
je eigen oorsprong.
Naar de mens die je werkelijk bent.
Weg met maskers.
Weg met poses.
In die hoge energie draait alles om
puurheid.
Maar wat is het lastig om die aangeleerde
gewoonten te laten vallen.
Onbewust zit het rekening houden met,
er zo diep in geworteld.
Daarom is er moed voor nodig om een
dwaas te zijn.
Volledig los laten van je maskers en
aangeleerde gedragingen.
Terug naar je eigen oorsprong.
Terug naar je eigen bron.
De dwaas heeft er geen moeite mee.
Die lacht en danst.
Die viert het leven.
Het
kan hem niets schelen wat de ander
van hem denkt.
Hij leeft zijn eigen leven.
Hij leeft het leven zoals het goed voelt
voor hem.
Hij is impulsief.
Legt gemakkelijk contacten met andere
dwazen.
De dwaas leeft veel gemakkelijker.
De dwaas spreekt de waarheid, zijn waarheid.
Doordat hij zichzelf is, voelt hij de ander
haarscherp aan.
Hij kan daardoor heel gemakkelijk en zuiver
inspelen op situaties.
Het leven van de dwaas stroomt.
Hij leeft van moment naar moment.
Het leven van de dwaas is zo gek nog niet.
Maar het vraagt wel moed om een dwaas te zijn.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
