Hoe lang gaat het nog duren?
Hoe houden wij dit vol?
Ik kan het niet meer, etc.
Waarom ben jij naar de aarde gekomen?
Omdat je levens lang al hebt laten zien wat
je waard bent.
Wij zitten middenin een grote verschuiving.
Duister naar licht.
Levens lang hebben wij veel te hoge eisen
aan onszelf gesteld.
Hebben wij het gevoel gehad dat wij er anders
niet bij mochten horen.
Iedere keer horen wij dat wij los moeten laten.
Wij maken het onszelf zo zwaar doordat wij onze
eigen eisen nog steeds te hoog stellen.
Als kind werd je geleerd je best te doen.
Hoge cijfers, zodat je ouders trots op je waren.
Dat gaf jouw een goed gevoel.
Die instelling ben je nooit kwijt geraakt.
Jij wil nog steeds aan die instelling voldoen.
De omgeving zal zien hoe goed jij je best doet.
En wat zegt het universum……
Oh, wat doen die mensen het toch moeilijk.
Waarom maken zij zich het toch zo zwaar?
Waarom genieten zij niet van al het bijzonders
dat er aan het gebeuren is.
Per dag kunnen er boeken vol geschreven worden,
van alle bijzonderheden.
Die bijzonderheden zien wij meestal niet,
omdat wij zo druk met presteren bezig zijn.
Het is niet het proces dat zwaar is,
het is onze eigen instelling waardoor het
een hele kluif wordt.
Laat los.
Val achterover in het gras en kijk naar de hemel.
Zie wat er allemaal te zien is en denk niet.
Door het denken beperk je je focus.
Zal je veel, veel minder zien.
Wanneer je achterover gaat zitten,
dan voel en krijg je heel veel informatie.
Informatie waar je door je eigen instelling
langsheen gaat.
Jij bent op zoek naar antwoorden.
Die antwoorden worden je constant getoond.
Jij bent te druk omdat te zien.
Jij bent zo moe van al die inspanning.
Maar je hoeft je helemaal niet in te spannen.
Juist die ONTspanning brengt je naar de ONT-wikkeling.
Het universum vraagt je helemaal niet om je
in te spannen, het universum vraagt je om
te ervaren.
Om je ervaringen te delen, zodat de ander het ook
gaat zien en voelen.
Het proces is zo bijzonder dat wij het niet zien.
Het licht is onder ons en wij zien het niet.
De oplossingen zijn er en wij blijven zoeken.
Hoe moeilijk kan de mens het zichzelf maken.
Het is niet het universele proces dat ons vermoeid,
het is onze eigen instelling.
Wij willen allemaal hoge cijfers,
terwijl voldoende, voldoende is.
Laat je achterover vallen en zie wat er te genieten is.
Jij bent hier omdat je sterk bent.
Dat hoef je niemand meer te laten zien.
Daarom ben jij op dit moment op aarde.
Dat examen heb je al lang gehaald.
Dus laat los en ga genieten.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
