Wij wachten en wachten……
Wanneer zou die dag aanbreken?
Maar is dat wel wat het universum aan ons
vraagt?
Om met onze armen over elkaar te kijken wat
er gaat gebeuren?
Waarom zou het universum zulke krachtige
zielen naar de aarde hebben gestuurd?
Om die te laten wachten op wat er gaat
gebeuren?
Dat kan eenieder zelf invullen.
Nee, DIE zielen zijn op aarde om de kar te trekken.
Niet om te zien hoe en waar die kar heen gaat.
Wij zitten aan diverse processen verbonden.
Ons persoonlijke proces heeft alles te maken
met de ONT-wikkeling van onszelf.
Wie zijn wij?
Wat willen wij met deze geliefde Moeder Aarde?
Hoe zien WIJ onze toekomst?
Hoe zien wij de toekomst van onze kinderen?
Hoe zien wij de toekomst van de zorg in zijn totaliteit.
Hoe zien wij de ontwikkeling van de nieuwe maatschappij?
Zo zijn er vele vragen te benoemen.
Wij, die het altijd zo graag wilde vertellen.
Wij, die altijd onze inzichten tentoon wilden spreiden.
Wij, die borrelen van de ideeën…..
Gaan die zielen stil zitten????
Dat kan toch niet waar zijn.
Wij kwamen naar de aarde om die aarde te helpen
transformeren naar een samenleving waar mensen
weer SAMEN-leven.
Waar mensen weer van elkaar genieten.
Dan voelen wij
hoe onze harten vreugdesprongetjes maken.
Dan zien wij het vuur in de ogen van de ander.
Dan voelen wij de
verbinding.
Dan zijn wij verbonden met de BRON.
Dan zijn wij licht en liefde.
En DAT is waarom wij NU op aarde zijn.
Vertel je verhaal.
Het is NU de tijd om dat te doen.
Vertel je verhaal.
Kijk hoe JIJ je verhaal kunt verspreiden.
Social Media is daar nog steeds een uitstekend
middel voor om je verhaal te ventileren.
Om gelijkgestemden te vinden.
Vermeerderen door delen.
Bundeling van licht en liefde.
Dan schijnt het licht, ONS licht op de nieuwe
maatschappij.
Die maatschappij is er, alleen nog niet volledig
zichtbaar.
Het is aan ONS om dat in alle openheid te brengen.
WIJ kennen de weg.
Wij weten wat wij willen.
Stroop je mouwen op.
Pak pen en papier en ga NU op pad.
De tijd is aan jou.
Jij bent hier niet voor niets gekomen.
Zelf doen was altijd je motto.
Laat dat dan NU maar zien.
Moeder Aarde heeft je nodig.
En wij ook.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
