Mijn verhaal
Voor mijn gevoel zitten wij al lang met velen
op een hele grote boot.
Die boot vaart in hoge snelheid.
Je mag die boot zien als een hele grote cruiseboot.
Iedereen zit ontspannen op die boot in zijn eigen proces.
De passagiers hebben een “vakantie” geboekt.
Hun eigen transformatie proces werkt gewoon door.
De downloads worden geïnstalleerd, daar is alle tijd voor.
De boot ligt op koers.
De mensen vertellen elkaar over de bijzondere dingen
die zij onderweg zien en meemaken.
Ieder vertelt het verhaal in zijn eigen woorden.
De kapitein heeft niet verteld waar de reis heen gaat.
Wij gaan naar het licht en dat is heel bijzonder.
Je zal het zien.
Je zal het meemaken.
In eerste instantie zit iedereen rustig te genieten.
Wat heerlijk dat je dit zo mag meemaken……
Dan beginnen zich verhalen te ontwikkelen.
De eetgewoonten zijn aan het veranderen…..
Zou er iets in het eten hebben gezeten?
Wat zou er aan de hand zijn?
Dat is vast die kok die daar de hand in had.
Men legt de vragen bij de kapitein.
Hij vertelt: “Jullie zijn aan het transformeren,
daar heeft het mee te maken.”
Een groot deel van de passagiers heeft het volste
vertrouwen in de kapitein en nemen zijn antwoorden
voor waar aan.
De kapitein heeft verteld dat hij zijn opdrachten vanuit
het universum krijgt.
Dat het universum zijn loods is.
Hij is volledig met die loods verbonden.
De reis gaat verder.
Onderweg gaan de passagiers door verschillende
transformatie processen.
Het vertrouwen in de kapitein is groot.
Dan doemt er een ijsberg op.
Dat brengt onrust bij de passagiers.
Het vertrouwen in de kapitein komt onder druk.
De mensen kennen allemaal de rampverhalen.
De kapitein zegt dat het universum hem leidt.
Wij gaan niet tegen die ijsberg.
Het universum leidt onze reis.
Hij vraagt de mensen of ze hem nog vertrouwen.
Of ze vertrouwen hebben in de leiding vanuit
het universele proces.
Het grootste deel heeft dat vertrouwen.
Maar er is onrust onder de passagiers.
Het universum geeft opdracht om de boot
te laten wenden.
Universele processen doen dat.
Aan de ene kant komt stilstand bij de motoren.
Aan de andere kant wordt op volle kracht gestoomd.
De boot kan gaan wenden…….
Doordat alle passagiers zo druk waren met hun
eigen proces.
zo druk met elkander in gesprek waren,
zagen zij alleen die grote ijsberg.
Brak er onrust uit en zag men niet meer helder.
De kapitein liet zich weinig zien.
Hij hield het roer in handen.
Hij hield het roer recht.
Eerst kwam de boot tot stilstand.
Daarna werd de wending ingezet.
Toen werden de beelden die men zag
aan de horizon volledig anders.
Men was zo druk geweest met het proces,
dat men niet gezien had wat er ook te zien was.
De boot werd na veel inspanning gekeerd.
Die kwam met de voorsteven naar een prachtig
plaatje te liggen.
De koers werd duidelijk.
Voor de kapitein geen verrassing.
De mensen waren verbaasd en verdeeld.
Er waren mensen die altijd hun vertrouwen in
de begeleiding van het universum hadden behouden.
Er waren mensen die bij moesten komen
van hun eigen spanningen.
De kapitein vroeg of men de naam van de boot
eigenlijk wel hadden gezien.
De boot heet “VERTROUWEN”.
De kapitein ging in alle rust door.
Hij had geen moment zijn vertrouwen losgelaten.
Hij wist van het goddelijke plan.
Hij kende het plan en wist wat hij deed.
Hij weet en wist…
Die veilige haven is in zicht.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
