In die zware 3e
dimensie hebben wij ons vaak heel ongelukkig gevoeld.
Het was zwoegen en
ploeteren.
Het ego blies zijn
grote solo-partij.
“Lekker” in de
angst zitten……
Laat maar zien dat
je zo sterk bent als je zegt….
Het ego wilde zijn
mond niet houden.
Wilde het hoogste
woord hebben.
Was gewend om de
sterkste te zijn.
Vaarwel 3D.
Vaarwel ego!
In de 5e
dimensie zijn wij liefde.
Licht en liefde in
de eerste plaats naar onszelf.
Wij zien wie wij
werkelijk zijn.
Wij zien hoe wij ons
dapper van die lagere dimensies
hebben losgemaakt.
Hoe onze keuzes
veranderde.
De rol van het ego
was op die manier aan het einde gekomen.
Door in liefde onze
eigen kruik te vullen,
kunnen wij in
zachtheid en liefde ons openstellen naar onszelf
en daardoor naar de
ander.
Het is de
liefdevolle mens die met liefde kijk naar
het gevallen kind.
Het kind liefdevol
in de armen neemt.
Het streelt en kust.
De liefde stroomt en
straat.
De moeder staat
volledig in het licht.
Het kind voelt het
en laat zich “verzachten”
via licht en liefde.
Dan kan het terug
naar zijn eigen veiligheid.
Hier heeft het ego
geen enkele rol.
Het kan alleen
kijken hoe krachtig de mens
in deze dimensies
wordt vanuit de liefde.
Vanuit de liefde
wordt het volledige spectrum
gezien en overzien.
Net zo als onze
begeleiders dit met ons hebben.
Zij kennen ons pad,
zij overzien ons totale leven.
Zij zijn de
liefdevolle moeder die haar kind komt
troosten.
Vanuit het universum
stroomt in deze 5e dimensie
constant dat licht
en die liefde naar ons.
Niet om ons te
troosten, maar wel om hun liefde
en dankbaarheid aan
ons te tonen.
Op die manier vindt
er een constante uitwisseling
plaats van liefde
tussen de mens en het universum.
De lemniscaat is
daar het symbool van.
Het grote verschil
tussen de 3e en de 5e dimensie is zichtbaar in
die rol van die
liefdevolle moeder.
Wanneer haar kind in
de 3e dimensie viel, hield zij onbewust rekening
met haar omgeving.
Zij ging haar kind
liefdevol troosten, maar voelde de ogen
op haar rug.
Zij was zich via
haar ego bewust van de rol van de omstanders.
Zagen zij haar als
die liefdevolle moeder?
Vervulde zij haar
rol wel naar behoren?
In die 5e
dimensie vraagt zij zich dat niet af.
Zij ziet maar één
ding, dat is haar
kind dat haar nodig
heeft.
Haar kruik is gevuld
met liefde.
Zij kan niet anders
dan zich volledig geven in die liefde.
Zo kan zij zichzelf
zijn en haar kind ook.
Zo kan het
kristallijne licht van haar hart naar
haar kind stromen.
Het leven in de 5e
dimensie is volledig in licht en liefde.
In de volledige
acceptatie van onszelf.
Dan komen wij
vanzelf naar de top van de piramide.
Dan staan wij op die
top en laten de wereld zien wij wij zijn.
Wij staan daar in
puurheid.
In het sterkste
licht dat de mens in zichzelf kan bereiken.
Dan is het doel
bereikt van de menswording op aarde.
Daarna kan de mens
doorstromen naar de nog hogere dimensies.
Dan zijn de aardse
transformatie opdrachten gedaan.
Dan is het leven
VOL-ledig.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
