Daar zit je dan.
Je denkt en nu?
Je weg wordt afgesneden.
Dat heeft zeker een reden.
Je was zo gefocust op waar je mee bezig was
dat je het andere niet zag.
Je stootte je knie, au.
Je bleef ergens achter haken, nouuuu….
Je had niets in de gaten.
Het universum was je aan het waarschuwen.
Zij gaven een signaal dat die deur niet de
juiste deur voor je was.
Dat je wel
steeds met DIE deur bezig was,
maar dat er betere opties voor je waren.
Maar jij was
gericht op DIE deur.
Zo werkt het nog voor ons.
Wij voeren gemakkelijk onze eigen plannen uit.
Het universum kijkt altijd mee.
Het universum ziet je bezig.
Het universum ziet opties die beter bij je passen.
Opties waar jij veel gelukkiger van kan worden.
Au, je enkel verzwikt.
Balen, dat wordt zitten.
Het universum kijkt mee.
Waarom zitten?
Jij bent nog steeds met je eigen optie bezig.
Het universum kijkt mee.
Zitten brengt je naar rust.
Die rust brengt je naar inzicht.
Dat inzicht brengt je naar overzicht.
Het universum kijkt mee.
Het universum mag niet ingrijpen.
Jij leeft op de aarde en de aarde-bewoners
hebben hun eigen vrije wil.
Het universum mag niet ongevraagd hulp
bieden.
Daar hebben zij hun eigen “regels en mogelijkheden”
voor.
Zo werkt het spel van de samenwerking met het
universum.
Het universum geeft je steeds kleine speldenprikjes,
die langzaamaan wat sterker worden.
Dus voor je je enkel zwikt, heb je al diverse
prikjes ontvangen.
Het is een soort oplopende lijn.
Eerst zwak en vervolgens worden de pijnlijke
aanwijzingen heftiger van vorm.
Dus luister wanneer je een aantal keren gestoten
hebt.
Het is een “stopteken”.
Ga dan rustig zitten en voel waarom je gestopt wordt.
Het universum
wil je aandacht.
Het universum wil je laten weten dat er andere,
veel betere opties voor je zijn.
Je doet het niet alleen.
Het spel wordt samen gespeeld.
Het is een boeiend spel.
Wanneer je dit begint te zien,
dan zal je glimlachen wanneer je je ergens
aan stoot.
Het universum vraagt aandacht.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
