Iedere dag is een nieuwe dag.
Iedere dag is een andere dag.
Iedere dag is een bijzondere dag.
Wij nemen zo weinig tijd om dat in
te zien.
Om te voelen dat wij zelf nog steeds
in een hoog tempo veranderen.
Je kan het vergelijken met onze babytijd.
Alleen nu gaan wij veel en veel sneller
in onze ontwikkeling.
De vogels zitten hulpeloos in het nest.
Kijken met grote ogen naar de wereld waarin
zij ontwaakt zijn.
Voelen dat zij steun aan elkaar hebben.
Zij kruipen zo dicht mogelijk tegen elkaar.
Ieder verwarmt de ander met zijn eigen liefde
en warmte.
Alleen zo kwetsbaar, samen zo sterk.
Het lijkt heel veel op ons eigen proces.
Kan ook niet anders.
Het IS ons eigen proces.
In het universum is alles holistisch.
Het ene proces IS dus het andere proces.
Het is alleen aan ons om die vergelijkingen te zien.
De tijd komt dat de vogels zo ver zijn dat zij
het nest gaan verlaten.
Ieder gaat zijn eigen pad.
In eerste instantie nog een beetje bij elkaar
in de buurt.
Je kunt elkaar nog nodig hebben.
Wij zijn op dat punt aangekomen.
Wij hebben in onze eigen stilte gezeten.
Hebben ons teruggetrokken en zijn door onze
eigen processen heen gegaan.
Nu gaan wij over de rand naar de buitenwereld.
Wij kennen onszelf.
Wij weten waarom wij naar de aarde gekomen zijn.
Wij kennen onze taak.
Wij staan op een drempel naar de nieuwe tijd.
Onze kennis en vaardigheid is NU nodig.
Niet alle
vogels hebben al datzelfde stadium doorlopen.
Nu zijn de voorlopers, de begeleiders geworden.
De voorlopers gaan zich verspreiden.
Niet los van de andere voorlopers,
de energie maakt de verbinding.
Iedere voorloper gaat nu zijn eigen weg,
geleid vanuit de BRON,
geleid door het universum.
Verbonden in de onvoorwaardelijke liefde.
De pioniers gaan de wijde wereld in.
Hun nieuwe taak is zich aan het ontvouwen.
De vogels zijn sterk genoeg om op eigen
vleugels te vliegen.
Er ontvouwt zich dan een geheel nieuwe kijk
op de wereld.
Welkom in het nieuwe licht.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
