Het sluit allemaal
zo mooi aan op elkaar.
Wij hebben een
periode van licht en openheid mogen beleven.
De zomer is voorbij.
De avonden worden
langer.
De lichten worden
binnen ontstoken.
Wij maken het
gezellig met elkaar binnen onze vertrouwde omgeving.
De natuur is zich
aan het opmaken voor de donkere periode.
De periode van kou
en weinig licht.
De bomen trekken
zich terug en laten de bladeren vallen.
Zo komen zij het
beste door de donkere periode.
Wij hebben heel veel
licht ontvangen vanuit de kosmos.
Wij zijn een heel
ander mens dan wij voor die zomerperiode waren.
In onze
transformatie gaan wij nu ook naar binnen.
De stukjes van de
puzzel komen één voor één op hun plek te liggen.
Wij zijn niet meer
de mens van de lentemaanden.
Wij zijn zelfs al
niet meer de mens van de zomer.
Wij mogen onze
zegeningen tellen.
Voelen en ervaren
hoe het is om met onze nieuwe zelf om te gaan.
Daar is rust en
aandacht voor nodig.
Wij trekken ons
terug als de oester in de schelp.
Wij zijn die parel
die in die schelp ligt.
Nu komt er een tijd
van bezinning.
Door de rust en de
tijd te nemen zie je je nieuwe facetten stralen.
Je energie is
volledig veranderd.
Je schittert en dat
is geweldig in een donkere periode.
Tel je zegeningen.
Weet dat je hiervoor
bent gekomen.
Dat JIJ het bent die
dit alles heeft doorstaan.
Wees trots op
jezelf.
Sta rechtop, net als
de bomen.
Wetend dat er een
stille periode aankomt.
Die stilte is
noodzakelijk.
Neem je tijd en je
ruimte.
Maak steeds meer
ruimte voor jezelf.
Door in een weidse
ruimte te verkeren.
Kan jouw licht
verder stralen.
Dat licht is nodig
voor Moeder Aarde en ook voor de mensen die het moeilijk hebben.
Jij kan daar met je
licht heel veel voor betekenen.
Namasté
