Op aarde denken wij net andersom als dat het aanvoelt
via het universum.
Wanneer wij denken in matigheid, komen er al snel beelden,
van …., ja maar.
Wanneer ik mijn huis leger maak, dan kan ik wel eens dit of
dat juist nodig hebben..
Dus laat maar liggen, je weet maar nooit.
Herkenbaar?
Niet voor niets voelt het zo bevrijdend om je van een hoeveelheid
spullen te ontdoen.
Er komt ruimte en overzicht.
Je voelt niet alleen het huis lichter worden, ook ons eigen gevoel
verandert.
Heb je minder in je huis, dan neemt je creativiteit toe.
Je hebt iets niet wat je denkt nodig te hebben.
Ga zitten en je zal de oplossing aangereikt krijgen.
Je hoeft het niet meteen aan te schaffen.
Je bent je eigen schepper en creatiever dan je denkt.
Wanneer je kasten vol zijn, liggen er veel spullen die niet eens
gezien worden.
Wanneer je kasten leger zijn, is er overzicht en inzicht.
Wij zijn sterker verbonden met dat huis dan wij denken.
Wanneer wij “vol” komen te zitten, dan stroomt het niet meer.
Het is net als met eten, zit je vol, kan er niets meer bij.
Je zal het geen fijn gevoel vinden.
Door matigheid komt er ruimte.
Door die ruimte is er openheid om hogere energie te ervaren.
Door met elkaar te delen ontstaan verbindingen.
Je ziet elkaar en je leert van elkaar.
Ja maar hoe doe jij dat dan?
Een simpele opmerking die deuren opent.
Wij hebben allemaal onze eigen wijsheid en ervaringen.
Dat is het gevolg van levens lang intensief leren om te overleven.
Nu gaan wij dat geleerde met elkaar delen.
Wij zijn niet allemaal op dezelfde manier ontwikkeld.
Wij zijn gelijkwaardig, maar heel verschillend.
Juist dat maakt het zo bijzonder.
Wat de ene niet weet, vult de andere aan.
Door met elkaar te verbinden en zo je eigen wijsheid te delen,
ontstaat er een liefdevolle stroming.
Dankbaarheid zal de plek innemen van frustratie.
Via ons denken konden wij er vaak niet meer uitkomen.
Ons hart brengt verbindingen tot stand die deuren opent.
Het
is onze eigen binnenwereld die ons leidt.
Het is onze binnenwereld die ons in de buitenwereld ons pad
doet vinden.
Het is niet die ander waar de verhaallijn begint.
Die lijn begint in onszelf en die haakt aan bij de persoon die
die in onze nabijheid leeft.
In het verleden lieten wij ons leiden via de buitenwereld.
Onze veiligheid zit in onszelf.
Vandaar uit lopen wij ons eigen pad.
Dat is vertrouwt, dat voelt liefdevol.
Dan voelen wij de dankbaarheid en voelen wij dat wij verzachten.
Alles is verbonden.
De tekens worden aan de hemel gegeven.
Dit is een bijzondere tijd en daarom zijn wij op aarde.
Wij wisten dit al levens lang.
Wij werken nu de plannen uit waar wij levens lang aan hebben
gewerkt.
Wij beginnen te voelen wat deze tijd werkelijk voor ons betekent.
Niet alleen voor onszelf, maar voor de gehele mensheid.
Voor alle zielen die op aarde leven, zijn de tijden aan het veranderen.
Door matigheid, zien wij de hoeveelheid en de mogelijkheden.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
