De nieuwe tijd is nu echt begonnen.
Er is een splitsing ontstaan tussen de oude 3D wereld en die
nieuwe wereld van de verhoogde energie.
Dit wil niet zeggen dat er fysieke scheidingen zijn aangebracht.
Energie kent geen grenzen.
De belevingswerelden liggen mijlen ver uit elkaar.
De nieuwe tijd begint met turbulentie.
Het was al te merken aan de energie.
Het licht wordt met grote snelheid toegevoegd.
De zielen die op aarde zijn kunnen het aan.
Om zo snel mogelijk door de turbulentie van de beginnende
nieuwe tijd te komen, staan de “kranen” open.
Dat wil zeggen dat wij echt goed naar de signalen van ons
lichaam zullen moeten luisteren.
Geeft het lichaam aan dat het niet kan, laat het dan ook maar.
Die turbulentie is de verbinding tussen de oude en de nieuwe tijd.
Wij lopen als het ware door een windtunnel.
Wij worden getransformeerd tijdens onze tocht door die tunnel.
In de tunnel gaat die transformatie op grote snelheid verder.
Aan het einde van de tunnel staan wij in het licht en zijn wij
de nieuwe mens en ook als zodanig kan leven.
De tunnel, waar wij nu in zitten, zet alles onder een vergrootglas.
Alles wat nu nog niet gezien is, komt naar boven en vraagt aandacht.
Het aardse proces doet hetzelfde.
Ook in het aardse proces gaan wij door die tunnel van duister
naar licht.
Dit om ons te transformeren naar een nieuwe samenleving.
Niets is wat het lijkt, het hoort allemaal bij de processen.
Alles is gezien en is in kannen en kruiken.
Kruiken zullen barsten op de daarvoor gestelde universele tijd.
Wij zullen als mensen in een veranderde turbulentie terecht komen.
Alles komt aan het licht en dat zal niet altijd even gemakkelijk zijn.
Denken is manifesteren.
Door naar de open gebarsten kruiken te kijken vanuit dankbaarheid
en verwondering, manifesteren wij dankbaarheid en verwondering.
Ga je op dat moment je eigen wonden zitten likken, dan zal je in
een daaraan verbonden emotieveld terecht komen.
Dan zal er een verzwaring van het proces volgen.
Vlieg hoog en wees dankbaar dat wij zo ver gekomen zijn.
Het is een overgang van duister naar licht.
Denk aan je ogen, die hebben tijden in het duister rond gekeken.
Nu kom je in zoveel licht te staan, dat heeft tijd nodig.
Daarvoor lopen wij eerst door die tunnel die ons nog min of
meer bescherming kan bieden.
Wees dankbaar voor wat wij met elkaar hebben bereikt.
Voel de verwondering voor de kracht die je hebt laten zien in
en aan jezelf.
Voel de verwondering over deze bijzondere tijden en dat wij
daar niet alleen deel, maar ook getuige van mogen zijn.
Het is een unieke tijd.
Het juk wordt afgeworpen dat wij eeuwenlang hebben gedragen.
Dat is onwennig.
Wij waren gewend aan die druk die op ons lag en die nu van ons
afgevallen is.
Nu kunnen wij rechtop staan en voelen wij vrijheid,
En dat is even wennen.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
