Durf ik mijzelf open te stellen?
Durf ik mijzelf recht in de spiegel aan te kijken?
Durf ik dan naar mijzelf het achterste van mijn tong te
laten zien?
Durf ik mijzelf zuiver op waarde te schatten?
Wij zijn geneigd om daar snel een bevestigend antwoord
op te geven.
Maar zijn wij dan zuiver naar onszelf?
Aan welke delen van onszelf willen wij eigenlijk nog liever
niet openlijk toegeven?
In hoeverre kan je vol-ledig in je balans blijven?
Hoe vaak raak je per dag nog in je emoties verstrikt?
Wanneer wij onszelf kunnen openen naar onszelf,
dan kunnen wij onszelf ook zuiver naar die ander
opstellen.
Dan gaan die “gemakkelijke” maskers echt naar de
vergetelheid.
Dan openen wij ons hart naar onszelf,
en omarmen wij onszelf in on-voorwaardelijke liefde.
Dat is de enige manier om jezelf zuiver, eerlijk en open
tegemoet te treden.
Hebben wij nog niet alle deurtjes in onszelf openstaan,
dan zal er nog steeds een onbalans zijn in onze
verbinding met die ander.
Alleen wanneer wijzelf zuiver zijn en vol-ledig in
balans, kunnen wij zuiverheid en on-voorwaardelijke
liefde uitzenden.
Dan is er geen ondertoon meer aanwezig in onze
verbinding met die ander.
Dan hoeft die ander niet meer op zijn hoede te zijn
wanneer die met ons in verbinding is.
Wij zijn zo gevoelig, dat het meteen te voelen is,
of het zuiver is of dat het toch gemaskeerd is.
In het aardse proces begint er meer onrust te ontstaan.
Alle processen zijn verbonden.
Zenden wij onze eigen onrust naar die ander,
dan zal er geen zuivere verbinding kunnen ontstaan.
Door zelf in zuiverheid en in een vol-ledige balans
met jezelf te zijn, kan je zuiverheid en on-voorwaardelijke
liefde zenden.
Die ander voelt dat onmiddellijk en zal je diep in de
ogen kijken.
Er wordt dan zonder woorden uitgesproken: “Ik heb je
gezien, ik kan mij openen”.
Dan ontstaan de mooiste verbindingen.
Blijf je je als vlinder gedragen als rups,
dan zal het niet werken.
Het zal niet overkomen wat je wil zenden.
Je verbinding zal niet on-voorwaardelijk kunnen worden
ontvangen.
Dit is een lastig stuk voor zielen die levens lang niet
zichzelf hebben mogen laten zien.
Neem jezelf niets kwalijk wanneer dit nog moeilijk voor
je is.
Het kan bijna niet anders.
Het zit zo diep in ons.
Nu is het licht er om onszelf naar dit inzicht te brengen.
Omarm jezelf, on-voorwaardelijk.
Accepteer jezelf, on-voorwaardelijk en je zal met die
zuiverheid verbonden zijn.
Dat is nodig voor de volgende stappen die wij gaan
zetten in alle processen.
Durf jezelf te zien.
Durf jezelf on-voorwaardelijk te accepteren.
Dan gaan er bijzondere poorten open die allemaal
verbonden zijn met ons hart.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
