De oude mens keek naar buiten.
De oude mens reageerde op wat de ander zei.
Die oude mens likte liever zijn/ haar eigen wonden,
dan tegen de buitenwereld in te gaan.
Na diverse keren zijn/ haar hoofd gestoten te hebben,
trok de oude mens zich terug in zichzelf.
Via het fysieke lichaam was die verstarring “vaak” te zien.
De stroming was stil komen te liggen.
De verzanding had zijn werk gedaan.
De nieuwe mens gaat in deze transformatie terug naar
zijn/ haar oorsprong.
Naar de zuivere bron in zichzelf.
Die laat zien wie hij/ zij is.
Die kent zijn/ haar eigen wijsheid.
Die is bekend met het innerlijk weten.
Die luistert naar de buitenwereld, maar bovenal naar zichzelf.
Wij hebben onszelf levens lang “geweld” aan gedaan.
Wij lieten onszelf het onderspit delven.
Dat was zo veel “gemakkelijker”.
Geen stennis met die buitenwereld.
Vooral geen confrontaties.
De confrontaties die wij inslikten, dat namen wij voor lief.
Maar dat inslikken had wel degelijk consequenties.
Niet op dat moment, maar wel op de lange duur.
Wij ontnamen onszelf de lucht om te ademen.
Wij hoesten onze kelen schoon, omdat die vervuild werden
door de ingeslikte woorden.
Nu maken wij onszelf schoon.
Zodat door alle delen van onszelf het licht kan stromen.
Onze kelen hebben het zwaar.
Slikken en nog eens slikken, het is voorbij.
De nieuwe mens laat zich zien.
De tijd van de maskerades is voorbij.
Wij voelen of die ander open en zuiver is.
Zo niet, dan voelen wij dat het niet klopt.
Onze
kelen worden geopend.
Wij zullen die ander in openheid en zuiverheid tegemoet
treden.
Wij zullen op gepaste wijze en op de juiste tijd een woord
mogen spreken.
Het universum leidt ons in on-voorwaardelijke liefde.
Het is de toon die de muziek maakt.
Door te luisteren, kunnen wij op de juiste tijd spreken.
Het universum toont ons dan de opening.
De nieuwe mens is transparant.
Die wil en kan niets verbergen.
Alles wordt gezien.
Door onszelf on-voorwaardelijk lief te hebben,
voelen wij zuiver en voelen wij ook de pijnen van die ander.
Daar zullen wij onze eigen on-voorwaardelijke liefdevolle
manier van handelen op afstemmen.
Wij zijn energetische wezens.
Er zijn geen grenzen in de energie.
Sta je met iemand te praten, dan zijn de aura’s verbonden.
Dan voel en weet je onbewust wie die ander is.
Dan voel je verbindingen waar je op in kan spelen.
De nieuwe mens is de schepper van zijn/ haar eigen leven.
De nieuwe mens leeft via zijn/ haar hart.
Dat hart is in verbinding tussen de fysieke mens en ons
hogere zelf.
Alles in verbinding met het universum.
Wij gaan verder met ons ont-wikkelen.
Telepathie wordt sterker.
Niet alles hoeft meer gezegd te worden.
De ander voelt en weet (on)bewust wat er gaande is.
De overstap van oud naar nieuw is gemaakt.
De sterke instroom van het licht ondersteunt deze processen.
Laat je zien.
Hou niet verborgen wat gezien mag worden.
De nieuwe mens leeft in openheid.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
