Waarom zijn wij altijd zo streng tegen onszelf?
Wij “eisen” dingen van onszelf die wij niet aan een ander
durven vragen.
Wij zijn nog steeds vastgeroest aan onze oude gewoonten.
Wij doen zoals wij gewend waren.
Mopperen op onszelf wanneer het even niet gaat, zoals de bedoeling
was.
Is dat liefde?
Is dat houden van?
Het heeft meer te maken met het niet loslaten van oude gewoonten.
Ik heb geen tijd, voel mij niet lekker, het is wat het is, het kan
even niet anders, het moet maar…..
Hoe vaak horen wij ons dat niet tegen onszelf zeggen?
Is dat terecht?
Waarom wijzen wij onszelf zo vaak te recht?
Hoe kom je te weten of je te streng bent voor jezelf?
Heel eenvoudig, weer die visualisatie.
Visualiseer iemand tegenover je waar je veel van houdt.
Dan vraag je aan die persoon hetzelfde als wat je van jezelf vraagt.
Voel wat er in jezelf gebeurt.
Dat kan ik niet maken om dat aan die geliefde persoon te vragen.
Dat gaat alle redelijkheid te boven….
Waarom mag je dat dan wel van jezelf eisen.
Waarom niet aan die ander en wel aan jezelf?
Dat maakt veel duidelijk.
Door onze eisen en doelen zo hoog te zetten, vervallen wij
gemakkelijk in angsten en frustratie.
Dan ontregelen wij onszelf, gaat onze ademhaling omhoog en
ons hart wordt onregelmatig.
Het gevolg dat er nog meer angsten ontstaan die zelfs naar
paniek kunnen leiden.
Waarom zo streng voor onszelf?
Wij wilden graag dat wij die ander niet teleur zouden stellen.
Er kon nog wel een schepje bovenop.
Een zes is voldoende, maar ik zie blijere gezichten bij een acht.
Het zijn allemaal onderliggende redenen waarom wij onszelf
zo op zijn gaan schroeven.
Het ging er steeds om dat wij blije gezichten om ons heen zouden zien.
Dat wij complimenten kregen voor ons gedrag.
En wij maar onze eigen eisen opschroeven, tot…. , wij het niet meer
kunnen hanteren en toch niet willen loslaten.
Hoge eisen stellen aan jezelf heeft niets te maken met wie je bent.
Het heeft te maken met hoe je je in de groep wil voelen.
Hoe je onbewust wil dat de mensen naar je kijken.
De
tijd van maskers is voorbij.
Wij zien nu juist dat de mensen die zulke hogen eisen aan zichzelf
stellen, niet zichzelf kunnen zijn.
Zij maken deze intensieve periode ongekend moeilijk voor zichzelf.
Kan je niet loslaten, kijk dan via die visualisatie naar jezelf.
Zie dat je onmogelijke eisen stelt aan je eigen manier van handelen.
Geef aandacht aan de zachtheid naar jezelf.
Voel dat je niet voor niets op aarde bent en dat de tijd van bewijzen
ver achter ons ligt.
Je bent uniek, je wordt gezien, je bent bijzonder en je kwam met
je eigen puzzelstukje naar de aarde.
Je hebt het allemaal met heel goed gevolg doorlopen.
Het is nu de tijd van het zijn in het moment van NU.
Dan kan je in alle rust stromen en voel je dat je gedragen wordt.
De tijd van hoge eisen stellen is echt voorbij.
Heb jezelf lief, gelijk die ander.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
