Een deur die dichtvalt……

Je kent het wel.

Je bent druk, druk, druk.

Je pakt je spullen en rent de deur uit.

En dan, valt de deur achter je in het slot en je bent je sleutels

vergeten.

Daar zit je dan, op de stoep van je eigen huis.

Niemand te zien, je zal het zelf moeten oplossen.

Dat is een vergelijkbare situatie van de overstap van de oude

naar de nieuwe mens.

Je bleef maar denken, je bleef het maar doen zoals je gewend was.

Keer op keer vroeg het universum om een overstap te maken.

Je wilde wel, maar je dacht dat je het niet zou kunnen.

Het oude “vertrouwde” leek zo gemakkelijk.

Niets is wat het lijkt.

Alles is veranderd en wijzelf niet in het minst.

Wij lijken nog op die wij waren, maar zijn het niet meer.

Je bent krachtiger, gevoeliger en veelzijdiger.

Door in het functioneren van die oude mens te blijven

hangen, ga je eenzijdig functioneren.

Prachtige nieuwe delen van je nieuwe zelf liggen op de plank

te wachten tot ze in het zicht mogen komen.

En dat moment gaat komen, zo zit dat draaiboek in elkaar.

Daarom valt ineens de deur dicht en zit je zonder sleutels.

Het oude valt in het niets, het nieuwe wil omarmd worden.

Wij hebben onze vrije wil, maar het universum kan ons wel

liefdevol in een bepaalde richting stuwen.

Wanneer dat gebeurt komen wij in een situatie waarin wij alle

keuzes van de wereld hebben en voor onszelf het gevoeld dat

wij GEEN keuze hebben en die overstap “moeten” gaan maken.

Het oude ligt achter slot en grendel, aan ons om te voelen hoe

verder te gaan.

De mens is een universeel, energetisch wezen die ook nog eens

heel creatief is.

Wanneer wij hebben geaccepteerd dat wij niet meer met het

oude kunnen werken, dan blijken wij ineens wel in het NU,

naar onszelf te kunnen kijken.

Dan is de deur in het slot gevallen en nadat wij bekomen zijn

van de schrik, ontstaan er nieuwe plannen en ideeën.

Dan breekt het licht door en voelen wij dat wij vele geopende

deuren om ons heen zijn..

Het is niet zoals wij dachten, het is zoals het zich aan laat voelen.

Dat zijn verschillende werelden.

De ene ligt achter die gesloten deur, die andere wordt zichtbaar

in het volle licht en in vrijheid.

Soms helpt het universum ons een handje en neemt ons even

aan de hand.

Dan komen wij in een situatie terecht die ons erg laat schrikken.

Eenmaal van die schrik bekomen, dan gaat het dagen.

Dan breekt het licht door en voelen wij dat wij nu een geheel

nieuw boek aan het openen zijn.

Het universum geeft kleine duwtjes in de rug.

Je zal je gevoeld hebben, doe het maar, het is goed, het is veilig.

Dan voel je dat je uiteindelijk niet anders kan en stappen wij in

onze vol-ledige vrijheid van handelen en van scheppen.

Dan komen wij ineens tot volle bloei.

De toren moest vallen om ons te laten zien wie wij zijn.

De toren valt om ons te laten weten dat wij niet voor één gat

te vangen zijn en dat wij oneindig zijn in onze eigen creaties.

Stap naar voren in het licht en ontvang je eigen vrijheid.

Het is tijd, de tijd is NU.

Alles gaat volgens het universele draaiboek en alles gaat

op schema.

Namasté

Ik zie het licht

Martha Krul