Wij zitten graag thuis in de stilte.
Onze eigen wereld.
Onze eigen beleving van onze binnen- en buitenwereld.
Wij beginnen meer zicht op onszelf te krijgen.
Gaan meer zicht krijgen op onze eigen transformaties.
Wij beginnen te begrijpen waarom wij reageren,
zoals wij reageren.
Wanneer je in contact komt met een ander,
komen er ineens andere componenten aan het licht.
Gaan er andere invloeden meespelen in je eigen
beleving van die werelden.
Dat vraagt een voortdurende aanpassing om in je
balans te blijven.
Het is alsof je pas hebt leren schaatsen op een rustig
baantje en vervolgens wordt uitgenodigd met een
groep een toertocht te gaan rijden.
Doordat de verbinding met anderen, zijn wij niet
constant op onszelf gericht.
Er kan zo maar ineens iets veranderen in onze
binnenwereld, dat wij niet zagen aankomen.
Dat geeft een “onveilig” gevoel.
Wij worden daar onrustig van.
Wij zakken steeds verder in wie wij werkelijk zijn.
Wanneer wij vertrouwder raken met onszelf,
zullen wij weer gemakkelijker naar buiten treden.
Vergeet niet dat wij allemaal in soortgelijke
processen zitten.
Wij zijn allemaal wankele schaatsers en die raken
elkaar op onvoorspelbare plekken.
Je veiligheid geeft aan dat je zo maar kan vallen.
Je innerlijk kind bekijkt het vanuit een ander perspectief.
Die is aan het ont-dekken en vindt alles spannend.
Iedere nieuwe aanwijzing wil hij/ zij op zijn/ haar eigen
wijze onderzoeken.
Die eigen wijsheid komt steeds meer aan het licht.
Die eigen wijsheid wordt concreter en past als verloren
gegane puzzelstukjes steeds beter in onze levenspuzzel.
Vanuit de ogen van ons innerlijke kind beleven wij veel meer
de opwinding, de blijheid en de bijzonderheid van de
processen
waarin wij zitten.
De volwassen mens in ons is meer gericht op het zich
veilig voelen in een volkomen veranderende omgeving.
Wanneer je moe wordt van het onveilige gevoel in
jezelf, probeer dan op de tijdlijn en dimensie van je
innerlijke kind over te schakelen.
Dan beleef je je eigen processen ineens vanuit
een heel ander perspectief.
Iedere veranderde verbinding die je maakt in en
met jezelf, verandert onmiddellijk je energie trilling.
Door onze transparantie gaat dat veel sneller dan
in onze verdichte oude persoonlijkheid.
Wij zijn vanuit de fysieke mens (de rups) getransformeerd
naar die prachtige vlinder (de nieuwe mens).
Het is duidelijk dat de rups en de vlinder het leven
op hun eigen wijze ervaren.
De rups vanuit het lage.
Die schuift op zijn buik over de aarde.
Heeft geen tijd om naar boven te kijken.
Die is gebonden aan aardse zaken.
De vlinder vlindert van plek naar plek.
Overziet en geniet van de vrijheid.
De vlinder voelt zich licht en heeft tijd te kort
om van alles te genieten.
Werelden van verschil.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
