Vandaag vraagt het universum ons te richten op de “Dwaas”.
Het is heerlijk om een dwaas te zijn.
Luchtig door het leven.
De dwaas die vol wijsheid en vertrouwen is.
Dat is niet het eerste beeld dat wij zelf meestal hebben
bij de dwaas.
Nu wij in de overgang zitten van de oude naar de nieuwe
mens, beginnen wij te begrijpen hoe ver die dwaas al
is in zijn ont-wikkeling.
Die dwaas heeft losgelaten wat hem tegenwind geeft.
Die is opgehouden met tegen de stroom in zwemmen.
Die heeft zijn denkhoofd aan de wilgen gehangen.
Die voelt zijn vrijheid.
Die vrijheid kan vol-ledig gevoeld worden door de
verbindingen met het universum.
Hij is verbonden en dat voelt hij omdat hij vol-ledig
in zijn vertrouwen zit en dat geeft veiligheid.
Die wil je laten voelen dat je niet zonder “hem” kan.
Net zo als het ego ons dat heeft laten voelen.
Niets is minder waar.
Door los te laten maken wij ruimte voor het nieuwe.
De dwaas is vol-ledig los en zweeft in vrijheid en
vertrouwen van moment naar moment.
Wat zich aandient, daar geeft hij aandacht aan.
Hij voelt en daarom weet hij hoe hij zijn weg heeft te
gaan om er het optimale uit te halen.
Wanneer je dingen kwijt raakt in je fysieke systeem,
dan ga je als vanzelf daar een andere invulling aan geven.
Mensen die minder zien, gaan scherper gebruik maken
van hun andere fysieke zintuigen.
Je raakt iets kwijt waardoor je jezelf verder gaat ont-wikkelen.
Het lijkt tegenstrijdig, maar het is een natuurlijke weg
die wij allemaal op onze eigen wijze afleggen.
Door een belemmering word je heel creatief.
Dat is wat de dwaas heeft gedaan.
Die heeft afgelegd waardoor hij niet kon stromen.
Die heeft ontvangen wat hem gevoelsmatig leidt.
Dit
is niet gemakkelijk voor de oude mens.
Die durft zijn oude “veiligheid” niet los te laten.
Het was een gekunstelde vrijheid, die alles te maken
heeft met ons denken en ego.
Dat waren uiterlijke façaden.
De nieuwe mens kijkt er doorheen.
Die ziet dat iemand zich anders voordoet, dan zijn
werkelijkheid is.
Je valt onmiddellijk door de mand.
Je veiligheid blijkt op zeer glad ijs te zijn gebaseerd.
De nieuwe mens leeft in liefdevolle verbinding met
het universum.
Door zijn transparantie is alles te voelen.
Door te begrijpen dat je overal je tekens krijgt,
geeft dat je een nieuwe veiligheid.
Dat is de zuivere veiligheid in jezelf.
Wankel je dan even, dan zal de ander je een hand reiken,
omdat er wordt gezien dat je eerlijk en open bent.
Alles komt aan het licht.
Alles wordt doorzien.
Je kan alleen maar je zuivere “ZELF” zijn om die ander
te ontmoeten.
Wij zenden uit en ontvangen.
Wij kiezen tijdlijnen.
Wij stromen door de verschillende dimensies heen.
De dwaas weet hoe te gaan.
Die leeft vanuit verwondering en dat maakt hem nieuwsgierig
naar het volgende moment.
Wat is er dan te beleven?
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
