Wanneer wij onszelf als een huis zien waarin
wij al heel lang leven, dat kan veel duidelijk maken.
In oude tijden hadden wij kleine lampjes.
Alles stond in het huis “opgeborgen”.
Wat niet gebruikt werd, kwam achteraan te staan.
Wat later opgestapeld werd, kwam ervoor te staan.
Nu zijn wij aan het “verhuizen” van onze oude woning
naar de nieuwe behuizing van de nieuwe mens.
Het oude huis gaat leeg.
Je krijgt alles nog even te zien.
Je pakt het aan en ziet dat oude tijden in jou herleven.
Verdriet en vreugde komen langs.
Het is aan ons hoe wij er mee om willen gaan.
Wij zijn immers onze eigen scheppers.
Wij bepalen zelf hoe wij met die emoties om mogen gaan.
Gaan wij terug in de tijd en voelen wij het verdriet
en die vreugde nogmaals door ons heen trekken?
Iedere gedachte is van invloed op de energie trilling,
waaraan wij op dat moment denken.
Doorleef je het verleden of laat je ze als herinneringen
en leermomenten door je heen gaan?
Leg je je focus op de pijn uit het verleden,
of weet je dat je nu daar op een geheel andere wijze mee
om zou zijn gegaan.
Het waren leermomenten.
Het zijn oude pijnen die gezien en losgelaten mogen worden.
Het zijn oude pijnen die ons als mens zoveel sterker hebben
gemaakt.
Onze manier van omgaan met onszelf is van invloed
op de trilling waaraan wij verbonden zijn.
Het half lege en het half volle glas.
Duik je terug in de tijd en daarmee diep in die oude
pijnen, dan manifesteer je dat oude moment in het moment
van het NU.
Je herbeleeft het en je gaat opnieuw door die pijn heen.
Je bent
transparanter en je voelt die oude pijn op een
vernieuwde manier.
Je voelt nog meer facetten van die oude pijn.
Kijk je vanuit het leermoment, dan voel je die pijn ook,
maar het licht tilt je meteen naar een hogere trilling.
Je gaat gemakkelijker naar die oude pijn kijken en kan
er zo afstand van nemen.
Dan kan je gemakkelijker zeggen “oude pijn” ik heb je
gezien.
Je bent een deel van mijzelf geworden.
DAT deel is niet meer van toepassing.
Ik heb de lessen geleerd.
Ik ben niet meer de mens die ik was.
Ik ben vernieuwd.
Ik ben vrij van oude pijnen, maar geladen met oude
kennis.
Die maakt mij tot de mens die ik nu ben.
Ik ben de vlinder.
Ik laat mijn oude pijnen los, zodat ik kan vliegen.
Ik ben getransformeerd.
Het oude dat mij niet meer dient mag losgelaten worden.
Dan verlicht ik mijzelf en door die lichtheid kan ik
vliegen.
Ik weet dat ik vrij ben.
Ik voel dat ik vrij ben.
Ik draag mijn oude lasten niet mee naar mijn nieuwe woning.
Ik heb het licht nodig en ik zal mijn nieuwe huis niet
vullen met spullen die niet meer van nut zijn.
De pijn is geleden.
De lessen zijn geleerd.
Die kennis draag ik in mijn hart en zal mij altijd dienen.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul