Je kent het van die momenten…
Je roept in jezelf “Ik kan het niet”
En dan?
Dan voel je de verzachting komen.
Je voelt dat er tegen je gezegd wordt
“Ik ben er”.
Je voelt dat je achterover mag vallen.
Dat je geruggensteund wordt.
Je wil het zo graag zelf doen.
Die tijden zijn veranderd.
Je bent ingestapt en je mag mee stromen.
Dan voel je dat alles in en om je heen
verzacht.
Als een baby die in een mooie liefvolle wieg
ligt rond te kijken.
Wat is die energie veranderd.
Alles is stiller en liefdevoller.
Deze wereld is in niets te vergelijken met
de oude wereld.
Die oude wereld is niet eens meer vertrouwd.
Die voelt niet fijn.
Het achteromkijken verzacht ook.
Die zware trillingen van de oude wereld,
voelen niet fijn.
Je kijkt vooruit en je voelt je veranderen.
Het begint zo duidelijk te worden
wat de grote verschillen zijn tussen
toen en nu…..
Dan te weten dat die verzachtende werking
nog verder zal doorwerken.
Wij komen terecht in de sprookjeswereld
waar wij ons weer kind kunnen voelen.
De angsten en zorgen zijn niet meer nodig.
Wij worden aan de hand meegenomen.
Het voelt nieuw en zo vertrouwd.
Het oude is niet het nieuwe.
Het nieuwe is het oude bekende.
In vorige levens hebben wij dit al
mogen ervaren.
Het lijkt heel veel op de energie waar
wij heen gaan na een leven op aarde.
De zachtheid.
De liefde.
Het vredige gevoel.
Niemand van ons heeft ooit dit kunnen
bedenken.
Dat wij vanuit die oude, duistere wereld
naar dit licht zouden verhuizen.
En dat alles IN ons fysieke lichaam.
Wat een
bijzondere reis zijn wij aan
het maken.
En het einde is nog niet in zicht.
Wij zijn pas aan het begin van een geheel
nieuwe etappe.
Hoe bijzonder is dit.
Iedereen zal in vreugde en vrijheid gaan
leven.
Zijn/ haar levensplannen kunnen ontwikkelen
en zo bijdragen aan de mensheid.
Dat hadden wij niet kunnen dromen.
Nu mag je dromen.
Het zijn je verbindingen met wat er al is,
maar nog niet door ons gezien.
Heerlijk die zachtheid.
Heerlijk die vrede.
Heerlijk om te zijn.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
